بیش از یک قرن است که مردم سراسر جهان ۸ مارس را روز زن تعیین کرده‌اند. اما مناسبت آن چیست؟ چه روزی است؟ روز جهانی زن از جنبش کارگری و سوسیالیستی شروع شد. بذر این ماجرا در سال ۱۹۰۸ کاشته شد، زمانی که ۱۵ هزار زن در شهر نیویورک راهپیمایی کردند و خواهان ساعات کار کمتر، حقوق بیشتر و حق رأی شدند. حزب سوسیالیست آمریکا، یک سال بعد از این راهپیمایی، اولین روز جهانی زن را اعلام کرد. ایدهٔ جهانی شدن این روز از كلارا زتکین، كمونیست و سوسیالیست آلمانی بود. او این پیشنهاد را در سال ۱۹۱۰ در کنفرانس جهانی زنان کارگر در کپنهاگ داد. در این کنفرانس ۱۰۰ زن از ۱۷ کشور جهان حضور داشتند که همگی به اتفاق آراء با پیشنهاد او موافقت کردند. بعد از انتشار قطعنامه کنفرانس در مورد تعیین «روز جهانی زن»، انترناسیونال دوم از این تصمیم حمایت کرد، و نخستین تشکیلاتی بود که این روز را برسمیت شناخت. در سال ۱۹۱۷ تظاهرات زنان کارگر در پتروگراد علیه گرسنگی و جنگ و تزاریسم، بانگ آغازین انقلاب روسیه بود. کارگران شهر در پشتیبانی از این تظاهرات، اعلام اعتصاب عمومی کردند. ۸ مارس ۱۹۱۷ به یک روز فراموش نشدنی در تاریخ انقلاب روسیه تبدیل شد. سال ۱۹۲۱، “کنفرانس زنان انترناسیونال سوم کمونیستی” در مسکو برگزار شد. در آن کنفرانس، روز ۸ مارس به‌عنوان «روز جهانی زن» بتصویب رسید. کنفرانس، زنان سراسر دنیا را به گسترش مبارزه علیه تبعیض و ستم‌كشی زن در نظام سرمایه داری و برای تحقق خواسته هایشان فرا خواند...

از آن روز تا به امروز، مبارزه برای برابری زن و مرد و الغای تبعیض و نابرابری در حق زنان كماكان به قوت خود باقی است. تا نظام سرمایه داری حاكم است، تبعیض جنسی علیه زنان ادامه دارد و پایان بخشیدن به این تبعیض، مسٸله طبقه كارگر و انقلاب كمونیستی است.

بر اساس گزارش محرمانه دولت ایالات متحده آمریکا که توسط نیویورک تایمز بدست آمده است ، مقامات اتیوپی و جنگجویان شبه نظامی متحد در حال پیشبرد یک کارزار منظم پاکسازی قومی در تیگره ، منطقه جنگ زده در شمال اتیوپی هستند.

معمای خاورمیانه دهه‌هاست که دولت‌ها را در ایالات متحده به خود مشغول کرده است. با تغییر دولت در این کشور، دولت بایدن وعده داده که برای جلوگیری از بروز فاجعه‌هایی مانند جنگ عراق به سخنان متخصصان گوش فرا خواهد داد.

امسال شماری از شهروندان آمریکای لاتین پای صندوق رأی می روند. برخی برای دادن رأی به روسای جمهوری، مانند پرو یا شیلی، و برخی دیگر برای تجدید انتخاب نمایندگان مجلس قانونگذاری، مانند مکزیک و آرژانتین. با این حال، پس از پیشرفت های سال های دهه ٢٠٠٠، برخی از کشورها ناظر سخت شدن نگران کننده شرایط دموکراتیک هستند. آیا مردم این شبه قاره محکوم به حرکت قهقرایی به اقتدارگرایی هستند؟

برای متوقف کردن اسرائیل از الحاق مناطق فلسطینی به خاک اسرائیل، جریمه‌های سنگین‌تری نیاز است، اما دولت‌های غربی حتی بایکوت‌های مدنی و غیر خصمانه‌ را نیز غیرقانونی اعلام می‌کنند.

فرانسه-اسرائیل. لابی، آری یا نه؟ ( بخش اول)  

از آن جا که اصطلاح «لابی یهودی» که منشاء آن راست افراطی یهودی ستیز است، مُهر داغ خورده، واژه «لابی» ایجاد جر و بحث زیاد کرده است. گرچه برخی ترجیح می دهند از «محافل نفوذ» صحبت کنند، همه موافقند که از بیست سال پیش، فشار تاثیرگذاران طرفدار اسرائیل افزایش یافته است و خواست آنان سلب حقانیت از هواداران فلسطین است.

مصر پس از یک دهه از کنار رفتن حسنی مبارک اکنون کشور ضعیف‌تری شده و به جای تحقق وعده‌های انقلاب، صدای مخالفان خاموش شده، سرمایه‌گذاری‌های خارجی در آن کاهش یافته و نفوذ منطقه‌ای آن نیز کمتر شده است.

گفتگوی نشریه كمونیست با آذر مدرسی (دبیر كمیته مركزی حزب حكمتیست - خط رسمی)

خشونت علیه زنان پدیده ای نوظهور در جوامع انسانی نیست و از اعصار اولیه تاکنون، علی رغم تمام پیشرفت های بشری در تمام جوامع مشاهده می گردد.

امروز بورژوازی در بن بست اقتصادی گیر کرده و با بی‌ثباتی و بحران سیاسی دست به گریبان است، و کرونا در کنار تحریم‌های اقتصادی آمریکا و فساد افسارگسیخته بورژوازی، طبقه کارگر ایران را تحت فشار مضاعف قرار داده است.

مقدمه:  ٤٢ سال از انقلاب ٥٧ میگذرد، انقلابی که توده مردم محروم در انجام آن نقش اساسی داشتند و در شکست آن هم بیشترین لطمات را خوردند. انقلابی که بعد از گذشت ٤٢ سال هنوز سایه اش بر فضای سیاسی جامعه ایران ملموس است.

واشنگتن پست در تحلیلی تحت عنوان «جمهوری خواهان درگیری میان خود را کنار بگذارند» نوشت: هنری جان تمپل – مشهور به لرد پالمرستون – نخست وزیر انگلستان بود. هنگامی که در آمریکا کسی از لرد پالمرستون حرف می‌زند یاد نخست وزیری می‌افتد که در دوران جنگ‌های داخلی آمریکا زمام امور را در انگلستان در دست داشت.

نظم بایدن برای خلیج فارس بر ساختاری تأکید دارد که در آن ایران و عربستان به کاهش تنش ها روی آورند و آمریکا نیز ضمن چرخش از منطقه به آسیا کماکان مدیریت این نظم را در دستان خود دارد؛ هر چند نه مانند گذشته.

دانیل بائر-سفیر سابق امریکا در سازمان امنیت و همکاری اروپا-فارن پالیسی

آقای جوزف بایدن، رئیس جمهوری جدید ایالات متحده، اعلام کرده که قصد دارد ضمن قطع رابطه با میراث سلف خود، در کشوری پاره پاره شده آشتی برقرار کند. دستیابی همزمان به این دو هدف از آن رو کاری دشوار است که جمهوری خواهان و دموکرات ها از یکدیگر نفرت دارند و تلخکامی بیمارگونه یک طرف وسوسه های سخت گیرانه طرف دیگر را تقویت می کند.

یک سناتور جمهوری خواه در یادداشتی برای «فارن پالیسی» به شروط چهارگانه ای که او و همتایانش برای پذیرش هرگونه توافقی با ایران دارند، پرداخت.

نشریه انگلیسی فایننشال تایمز در سرمقاله خود نوشت نشانه‌های چندانی وجود ندارد که حاکی از این باشد حزب جمهوری‌خواهان الگوی عوام‌فریبی رئیس‌جمهور سابق آمریکا را رها می‌کند.

به دنبال كشف فرمول و تولید واكسن كرونا، امیدها به اینكه به زودی باید منتظر بهبود اوضاع جهان شد تماما به یاس تبدیل شده است. رقابت و تصاحب زشتی میان شركت‌های داروسازی و دولت‌های غربی پیرامون تولید و توزیع آن درگرفته است كه عملا چرخه سریع دسترسی به واكسن را مختل كرده است. نشریه «فارن پالیسی» از این وضعیت بعنوان «شكست برنامه توزیع جهانی واكسن كرونا» نام می‌برد.

پخش "مستند لبه دوم تیغ" بخشی از پروژه و سناریوی چند وجهی است که جمهوری اسلامی از طریق آن میخواهد موقعیت زیر ضرب رفته و بحرانی خود را در جامعه لاپوشانی و خود را در تناسب و توازن قوای بهتری نشان دهد. توازن قوایی که جامعه معترض ایران با اعتراضات گسترده اش در سالهای ۹۶ و ۹۸ به رژیم تحمیل کرد.

پل روبِسون* یک افتخار جهانی بشمار می رود، و سندیکالیسم انقلابی آمریکا چنان موفقیت ها و تراژدی هايی را تجربه کرده که شایستگی یک شور حماسی را داشته باشد. بدون توجه دقیق به مبارزات آمریکايی های آفریقايی تبار و جنبش کارگری و جز از طریق دنبال کردن کارهای هوارد زین و نوام چامسکی، تنها ایده ای مبهم ، و آن هم در حدی بسیار نا چیز، از این مبارزات می توان داشت. همان طور که اصطلاح معروف بیان می کند، تاریخ توسط فاتحان نوشته می شود، یا به بیانی دقیق تر، باز نویسی شده و بخش های کاملی از مبارزه برای تغییر جهان از آن حذف شده است. همچنان که بازیگران سرسخت و شکوهمندی در آن به چهره ی مغلوب تقلیل داده شده اند.

ژرژ کورم ، متخصص خاورمیانه ، تأیید می کند که اگر خیزش های مردمی سال ٢٠١١«مستقیماً ضد استعمار یا ضد امپریالیسم نیستند» ، ولی خواستار «آزادی جمعی» می باشند که در ذات مبارزات رهایی بخشی نقش بسته است. مصاحبه توسط پیر بربانسه روزنامه نگار اومانیته انجام گرفته است.

دوران پس از شیوع جهانی ویروس به چه شباهت خواهد داشت؟ سیاست های درپیش گرفته شده برای رودررویی با بحران بهداشتی ، گرایش های عمیق جوامع را که موجبات نگرانی مردم شده، تسریع کرده است: از جمله عدم اعتماد، فقر، ماشین گرایی شدید، و پسرفت در روابط انسانی. اساسا، این گذار به سوی سرمایه داری رقومی، توسط حکومت هدایت شده است.

مانند سقوط دیوار برلین یا ورشکستگی بانک لیمن برادرز، همه گیری کروناویروس رویدادی در حال رشد در جهان است که پیامد‌های گسترده آن را می‌توان فراتر از امروز تصور کرد. درست همان طور که این بیماری زندگی افراد را متلاشی و بازار‌ها را مختل کرده و صلاحیت دولت را در معرض نمایش قرار داده است، به روش‌هایی که بعداً آشکار می‌شود منجر به تغییر دائمی قدرت سیاسی و اقتصادی در جهان خواهد شد.

عروج و افول ترامپ، علاوه بر تاثیرات آن بر معادلات سیاسی در آمریکا، در میان نیروهای پوزیسیون و اپوزیسیون جمهوری اسلامی ایران بازتاب شگفت انگیزی  گذاشته است.

دست درازی اخیر کارفرمای کشت و صنعت هفت تپه به تعدادی از فعالین و نمایندگان کارگری رقت انگیز  است. شمشیر چوبین "توطئه" و "تحریک" برای مقابله با اعتصاب هفت تپه، بیشتر از  دسیسه و پاپوش، یک دنیا بغض جبن طبقاتی بورژوایی را با خود حمل میکند.

فرخ نگهدار در گفتگو با یكی از روزنامه‌های اصلاح‌طلب چاپ تهران تحت نام «مستقل»، به انتخابات ۱۴۰۰ پرداخته است؛ نگران شرایط دولت آتی و «چالش‌هایی» است كه می‌توانند «رابطه دولت – ملت» را بیش از آنچه كه هست «عفونی» كنند.