حمله اسرائیل به کنسولگری جمهوری اسلامی در دمشق، این فاز از بن بست دولت نظامی اسرائیل در داشتن کمترین افق و دورنمایی از فردای خود پس از به "سرانجام" رساندن نسل کشی کامل از مردم فلسطین در غزه و سایر مناطق اشغالی، و بدنبال آن عکس العمل حمله موشکی جمهوری اسلامی ایران به اسرائیل، هم در سطح  جهانی و هم منطقه ای، هم در بعد داخلی و هم بین المللی، بازتابی گسترده و دوگانه داشت.

کمونیست: خاورمیانه بار دیگر به کانونی بحرانی تبدیل شده است. امروز نوار غزه به قتلگاهی عمومی برای چند میلیون انسان تبدیل شده است. عراق و سوریه و یمن محل جنگ و بمبارانهای هر روزه و تحركات گروههای اسلامی و قومی به نام ״مبارزه با اسرائیل״ شده اند و  در لبنان حملات اسرائیل و موشک پراكنی حزب الله ادامه دارد. در همین چند ماه شاهد اعتراضات صدها میلیون نفر در جهان علیه نسل كشی اسرائیل هستیم.

امروز هر نظاره گری که به ایران نگاه می کند، جامعه ای ملتهب، مملو از اعتراض بر سر آزادی و رفاه و برابری و خواست عمومی سرنگونی جمهوری اسلامی را مشاهده میکند. جامعه ای سرشار از اعتراضات پر شور و تحرک در عرصه های گوناگون زندگی، و برای چندمین سال، کشوری با بیشترین آمار اعتراضات و اعتصابات کارگری در مقایسه با کشورهای دیگر را می تواند ببیند.

مقدمه: "نوشته زیر چکیده مباحث بسیار مهمی از منصور حکمت است که آگاهی از آن برای کمونیست ها و طبقه کارگر و فعالین آزادیخواه و برابری طلب حیاتی است. این  بحثی طولانی در یکی از پلنوم های حزب کمونیست بعد از جنگ ایران و عراق است. بحث حکمت در واقع دیالوگی است با اعضای حاضر درجلسه در نوبت های مختلف و فواصل بحث های حاضرین. من موضوعات مربوط بهم را که در چند نوبت منقطع مطرح شده را کنار هم قرار داده ام و برای هر بخش یک تیتر اصلی گذاشته ام.

تولید فولاد در ایران یکی از صنایع بزرگ معادل نفت و پتروشیمی ها و خودروسازی ها است. در ایران امروز بیش از یکصد کارخانه تولید فولاد وجود دارد و کار می کند. از بزرگ ترین کارخانه ی فولاد مبارکه ی اصفهان و ذوب آهن با تولید سالانه حدود ده میلیون تن تا مجتمع فولاد خوزستان سالانه نزدیک چهار میلیون تن. اکنون تولید سالانه ی فولاد در همه ی کارخانه ها به مرز ۳۰ میلیون تن در سال رسیده است. رشد تولید فولاد در سال ۲۰۲۰ در ایران رده ی دهم تولید فولاد جهان را داشته است...

آخرین جلسه‌ی دادگاه عالی جولیان آسانژ، بنیانگزار سایت "ویکی‌لیکس"، در لندن برگزار شد و قرار است رای نهایی به استرداد یا عدم استرداد وی به آمریکا در اوایل ماه مارس آینده صادر شود. همزمان نیز تظاهرات گسترده‌ای علیه این دادگاه در لندن و در چندین شهر اروپایی از جمله برلین، پاریس، بارسلون، میلان و ناپل، برای دفاع از آزادی آسانژ به وقوع پیوست.

با وجود گذشت ۴۵ سال از انقلاب ۵۷، و ۴۵ سال سرکوب همه جانبه، جنگ و وضعیت نابسمان اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، ایران همچنان ملتهب و جامعه تشنه دستیابی به همان خواسته های انسانی است که انقلاب ۵۷ را آفرید. خواسته هایی که‌ نه تنها کاهش نیافته، بلکه عمیق تر و وسیعتر شده و جدال بر سر دستیابی به این آرمانها هر روز گسترده تر و توده ای تر شده اند.

عروج رسمی فاشیسمی شکست خورده! صف بندی های جهانی; میگویند مردمان قرون وسطی عجیب‌ترین، پوچ‌ترین و حیرت‌انگیزترین باورها و سنت‌های اجتماعی تاریخ بشر و مخوف ترین فنون شکنجه را خلق کردند. "عوامی" که در این دوران به‌دنیا می‌آمدند، چیزی جز تیره‌ روزی نصیب شان نمی‌شد. غذاها در این دوران بد مزه و تکراری و همه‌چیز کثیف بود. جز شوالیه ها و نجیب زادگان، اکثر مردم نیز دسته‌ دسته همچون مگس می ‌مُردند.

روز بیست و ششم دیماه كریم سیاحی از چهره های خوشنام و یکی از نمایندگان و سخنگویان كارگران گروه ملی فولاد اهواز در مقابل دفتر این مجموعه و در اعتراض به ممانعت از بازگشت به كار خود، متحصن شد. بعد از دو روز كریم سیاحی طی پیامی ویدئویی اعلام كرد به درخواست پدر و مادرش و به احترام به آنها موقتا به تحصن پایان میدهد. طبق گفته های این نماینده کارگری، مقامات فولاد به پدر و مادرش وعده داده اند كه به زودی امكان بازگشت به كار او را فراهم میكنند به شرطی كه كریم به تحصن خود پایان دهد.

معمولا گفته می شود که قدرت کارگر در اعتصاب است. اما این تمام حقیقت نیست. اعتصاب آخرین انتخابی است که به طبقه کارگر تحمیل می شود. وقتی همه ی راه ها بسته می شود، وقتی ابزار قدرت واقعی و پایدار طبقه کارگر وجود نداشته باشد، کارگر مجبور به اعتصاب است. اما اعتصاب تنها راه  قدرت نمایی طبقه کارگر نیست. تا زمانی که کارگر متشکل نیست، سازمان توده ای ندارد، تا زمانی که ابزار قدرتش را نساخته است، اعتصاب هم اجتناب ناپذیر می شود.

"انتخابات" مجلس در ایران در راه است و طبق معمول داغ نگاه داشتن تنور انتخابات محور اصلی سیاست هیئت حاکمه ایران است. اینبار اما مخاطب این سیاست و تلاش نه مردمی که دیگر برای "انتخابات" و صندوق رای و ... تره هم خورد نمیکنند، نه برای "به صحنه" آوردن مردمی است که مدتها است در صحنه جدال علیه حاکمیت حضور دارند، بلکه خودی ترین خودی ها، بخشهایی از حاکمیت، رئیس جمهورها و نمایندگان و روسای سابق مملکت و پایه اینها در سپاه و بسیج و خانه کارگر و ... است. خودی هایی که حتی روسای شان اشتهایی برای شرکت در جدال بر سر سفره قدرت، قدرتی با آینده ای تاریک، را ندارند!

صد روز است جهان شاهد یكی از خونبارترین جنایات تاریخ بشرعلیه مردم محروم فلسطین توسط اسرائیل با حمایت همه جانبه آمریكا و متحدین او است. صد روزی كه چند برابر ناكازاكی و هیروشیما، بمب بر سر دو نیم میلیون انسان در نوار غزه ریخته شده است. جنگی كه هدف خود را نابودی هر انسان فلسطینی، ویرانی هر سرپناهی، نابودی همه زیر ساختهای اقتصادی، امكانات بهداشتی، امكانات زیستی و هر جنبنده ای در این جغرافیا اعلام کرده بود.

اعتصاب شكوهمند و متحد كارگران گروه ملی فولاد بعد از ۸ روز و با تحمیل بخشی از مطالبات خود به كارفرمایان و دولت، روز شنبه نهم دیماه ۱۴۰۲ (۳۰ دسامبر ۲۰۲۳) پایان یافت. اعتصاب اخیر كارگران ادامه بیش از چهل روز تلاش و تجمعات مختلف برای تامین مطالبات بر حق ۳ هزار كارگر این مركز بود. این اعتراضات سرانجام در روز ۲۳ بهمن و بعد از ممانعت از ورود ۲۱ نفر از كارگران به مجتمع فولاد و تصمیم به اخراج آنها از جانب مدیریت، بطور یكپارچه شروع شد. 

جنگ های ادیان و اشراف و قبایل، در تاریخ عصر بربریت عریان ثبت شده است. هزارو پانصد سال قبل چند نسل انسان با شمشیر خلفای راشدین اسلام به خون کشیده شدند، اموالشان غارت و به زنان و کودکانشان تجاور کردند تا اگر زنده ای باقی بماند را بردگان دین کنند. دینی که صاحبانش خود از بی باورترین ها هستند! هشتصد سال قبل قوم تاتار مغول، آسیا تا شرق اروپا را به خاک و خون کشید. از عصر رنسانس و پایان قرون وسطی در جهان متمدن، جنگ های جهانی حکام سرمایه، بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی را در تاریخ سیاه این نظام ثبت کرد.

حزب حکمتیست (خط رسمی): بالاخره پس از یک هفته کش و قوس و تاخیر در اجلاس شورای امنیت، دولت امریکا با رای ممتنع خود به قطعنامه ای بی خاصیت، عملا و رسما آتش بس فوری و پایان دادن به کشتار مردم بیگناه فلسطین را وتو کرد. دولت امریکا با «تغییرات» پیشنهادی خود در «لحن» و «فرمولبندی های» قطعنامه، با تغییر «پایان فوری تخاصمات» به «ایجاد شرایط برای پایان دادن به خصومتها» و حواله دادن آتش بس به آینده ای نامعلوم، با حذف «نظارت سازمان ملل بر کمکهای ارسالی به نوار غزه» و تبدیل آن به پروسه ای بوروکراتیک و غیرممکن، عملا دست دولت فاشیست اسرائیل را در «پایان دادن به کار خود»، قتل عام مردم نوار غزه، باز گذاشت! 

۱- امپراطوری محجوب و خانه کارگر.  علیرضا محجوب رییس خانه کارگر در مصاحبه ای با روزنامه جوان متعلق به سپاه پاسداران مواضع خود و سیاست های ضد کارگری تشکل دولتی خانه کارگر را تکرار و تاکید کرده است.  محجوب پس از ۶ دوره نمایندگی مجلس در انتخابات دوره یازدهم رای نیاورد و به مجلس نرفت. این در حالی است که بالغ بر دو میلیون کارگر عضو در پرونده ی خانه کارگر ثبت است. کارگرانی که محجوب نتوانست آن ها را پای صندوق های رای بکشاند.

خیزش اجتماعی و انقلابی ۱۴۰۱ در مدت کوتاهی تا کنون جامعه را بیشتر از پیش سیاسی کرده است. این تحول، انقلابی در تفکر و عمل انسان ها بوجود آورده است که شاید یک دهه کار و فعالیت سیاسی و تبلیغی و عملی نمی توانست این تغییر و  تحول را ایجاد کند. تحول انقلابی نه تنها مرزها را شکست و به جامعه جهانی رسوخ کرد بلکه در ایران مرزهای ملی و قومی و نژادی و جنسی و حتی سن و سال را هم در نوردید.

مجلس مصوبه افزایش سن بازنشستگی را تصویب کرد. این مصوبه که مدتی است  بین بخش های مختلف حکومت، به بررسی گذاشته شده بود، با وجود اما و اگرهای ابراز شده، در پایان بالاخره مورد توافق قرار گرفت. بر اساس این مصوبه، حکومت به همان "مراجعی" نظیر "سن امید به زندگی"، رسیدگی به "بیکاری در میان جوانان"  دستآویز شده که در کشورهای دیگر، خصوصا در غرب به آنها تکیه دارد.

من به گذشته تاریخی کردستان بر نمیگردم. از همین جنبش اخیر شهریور ۱۴۰۱ تا امروز که یک سال و نیم میگذرد به چهره و موقعیت جدید کردستان می پردازم. موضوعات اصلی این بحث عبارتند از:  - نقش کردستان در جنبش و نقاط عطف آن - موقعیت ناسیونالیسم کرد در این جنبش  - موقعیت چپ در جنبش - عرصه های فعالیت کمونیستی و آزادیخواهانه در کردستان
جنبش انقلابی ۱۴۰۱ از کردستان اوج گرفت اعتراضات مردم در کردستان از آغاز خیزشی توده ای و سازمانیافته بود.

سه روز از شروع اعتصابات و اعتراضات كارگران فولاد اهواز گذشته است. كارگران گروه ملی فولاد از روز شنبه ۲۰ آبان به عدم اجرای كامل طرح طبقه بندی مشاغل، حقوق های پایین، عدم همسان سازی حقوق ها اعتراض دارند و بعلاوه خواهان بازگشت به كار كارگران اخراجی هستند. كارگران گروه ملی فولاد متحدانه علیه مدیریت و مقامات مسئول، علیه قول و قرارها و وعده های دروغین آنها از روز شنبه با اعتصابات چند ساعته، توقف خطوط تولید، تجمع در مقابل ساختمان مدیریت شركت و راهپیمایی خواهان برآورد فوری مطالبات خود شدند.

روز شنبه ۱۱ نوامبر، درست روزی که اسرائیل شدیدترین بمبارانهای خود را در نوار غزه آغاز میکرد و مردم بیگناه فلسطین را زیر آوار بیمارستان و مدرسه و هرسرپناهی  دفن میکرد، روزی که مردم در سرتاسر جهان، از لندن تا قاهره، از کیپ تاون تا پاریس، از سیدنی تا واشنگتن برای آتش بس فوری و پایان دادن به این نسل کشی و توحش دولت اسرائیل شهرها را تسخیر کرده بودند، "اجلاس سران کشورهای عربی و اسلامی" با هیاهو و تبلیغات و وعده "عکس العمل شدید این اجلاس" در شهر جده برگزار شد.

بمباران و كشتار مردم فلسطین در نوار غزه بشدت ادامه دارد. اسرائیل در حدود سه هفته گذشته بالای ۱۲ هزار تن بمب روی مردم محروم در نوار غزه ریخته كه گفته میشود قدرت تخریب آن به اندازه بمب اتم آمریكا به هیروشیما است. آنچه تفاوت آن دوره و امروز را بیان میكند، سطح بسیار بالای بی شرمی و وقاحت جهان "متمدن" به ریاست آمریكا در این دوره در قیاس با جنگ جهانی اول و توجیه این بربریت به نام "حق مشروع اسرائیل" برای "دفاع" از خود است.

جنگ در فلسطین و اسرائیل كه با حمله وسیع و غافلگیرانه حماس و ضد حمله اسرائیل وارد دوره جدید و ابعاد بی سابقه و خطرناكی شده، زیر سایه نقش دولتهای غربی، برای هزارمین بار پرده از ادعای دروغین دول غربی در دفاع از آزادی، حقوق شهروندی و آزادی اعتراض و تجمع و بیان را برملا و ماهیت این دولتها و ضدیت آنها را با هر نوع آزادی عقیده و بیان و تجمع را حتی در شكل محدود كنونی آن، در خود غرب بی پرده و زمخت نمایان ساخت.

اخیرا و همزمان سونامی سیاسی مهوع، کثیف و  نژادپرستانه ای علیه بخشی از شهروندان در ایران، یعنی طبق معمول شهروندان با پیشینه افغانستانی، براه افتاده است. در حالیکه با هیچ تحرک مهاجرتی عظیم بسوی ایران روبرو نیستیم و اتقاق تازه ای در این زمینه نیفتاده است. معلوم نیست چرا! چه اتفاقی افتاده است! که ناگهان پابه پای نشریات حکومتی در ایران و اظهارات تحریک آمیز و نژادپرستانه مقامات و مسئولینی که نظام شان پرونده قطوری از رفتارهای غیرانسانی، فاشیستی و "برده وار" با نسل های مختلف مهاجرین از افغانستان داشته و دارند و این بخش از شهروندان سیستماتیک از ابتدایی ترین حقوق انسانی محروم می شوند، ناگهان وجدان نژادپرستانه راست در اپوزیسیون هم "بیدار شده" است! و رسانه های این اپوزیسیون غالبا راست پادشاهی خواه هم، تلاش میکند که دوان دوان خود را به خط مقدم این تحرک فاشیستی برساند.

روند اسلو می توانست به موفقیت منجر شود اگر اسرائیل تلاش می کرد شرایط خود را برای رهبری فلسطین قابل قبول کند. رهبری ای که تمایل خود را برای سازش نشان داده بود و مشروعیت کافی برای امضای توافق را داشت. اما اسرائیل درست برعکس عمل کرد و به تلاش استعماری خود بدون مواجهه با موانع زیادی ادامه داد. با این حال، چشم انداز های جدید جهانی می تواند وضعیت را تغییر داده و به فلسطینی ها شانسی دوباره دهد.

به گفته آیساتا تال سال، وزیر امور خارجه سنگال،این «یک کودتای مُخِل » است، کودتای ۲۶ ژوئیه در نیامی، پس از کودتاهای مالی، بورکینافاسو و گینه، آشوب بی‌سابقه‌ای را در آفریقا و پایتخت‌های بزرگ جهان برانگیخت. نیجر در واقع یک کشور کلیدی در مبارزه با جهادگرایی در ساحل است. این کودتا همچنین نشان دهنده تحول رابطه این منطقه با دمکراسی و غرب است.

نکات مورد بحث این نوشته موضوعات مختلف برای کمک به سازماندهان کمونیست برای شناخت دقیق تر اوضاع و احوال سیاسی و فاکتورهای مهم موثر در کار این دوره است؛ اول اینکه سیر تحولات سیاسی در کردستان، که از سطح سراسری جدا افتاده بود، با ورود معلمین کردستان به حرکت سراسری، کاملا تغییر کرده است. اینکه برای رساندن خود به صف مقدم مبارزه طبقاتی، به داشتن یک نقشه برای پیشروی سریع تر نیاز دارد. اولین نکته این تحرک سریع شناخت تناسب قوایی است که بسیار تغییر کرده و وظایف ویژه دوره خویش را می طلبد.

معاون قوه قضاییه در آستانه سالگرد خیزش سراسری مردم ایران تهدید کرده است که: «مردم فریب بخورند با قاطعیت برخورد می‌کنیم. دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی، تمامی این تحرکات را تحت نظر دارند و در صورت مشاهده عده‌‎ای قلیل که بخواهند به‌ هر بهانه‌ای، در روز‌های آتی ساختارشکنی کرده و به خیابان‌ها بریزند و مشکلاتی را برای نظام ایجاد کنند، آنان را شناسایی کرده و تحویل دستگاه قضائی خواهند داد.»

در آستانه ی دومین سال جنبش انقلابی ایران و در ادامه، ما باید شاهد ایجاد سازمان و تامین رهبری در سطح شهر، محلات و کشور باشیم. جامعه شاهد عروج طبقه کارگر به راس مبارزات دمکراتیک توده های زن و مرد و جوان عاصی از نظام دیکتاتوری سیاه جمهوری اسلامی باشد. مجامع عمومی و شوراهای کارگری بخش بخش کارگران و شورای هماهنگی اعتراضات و اعتصابات کارگری منطقه ای و سراسری، شوراهای مردم محلات، شورای هماهنگی مبارزات دانشجویی، شبکه زنان سوسیالیست و ایجاد سازمان توده ای زنان تحت هر نامی، می تواند خلا سازمان و رهبری در دل جنبش را پر کند.

کودتای ۲۸ مرداد هفتاد سال قبل (اوت سال ۱۹۵۳ برابر با ۲۸ مرداد ۱۳۳۲)، از بحث برانگیزترین رخدادهای تاریخ معاصر ایران به‌شمار می‌رود. رویدادی که به هویت های سیاسی – طبقاتی معینی پس از خود شکل داد و  تا امروز هم ادامه یافته است. رخدادی که  صف‌بندی‌های سیاسی جدی میان طیف‌های مختلف جامعه بوجود آورد و به اعتباری شروع شکل گیری تاریخی از جدال های سیاسی است که دربارهٔ آن تبین های مختلفی وجود دارد.