چهل سال از ۳۰ خرداد ۶۰ گذشت؛ مقطعی كه جمهوری اسلامی با به‌خون كشیدن آرمان‌های انقلاب ۵۷، بقصد سركوب كمونیست‌ها و شوراهای كارگری كه در طی دو سال از قیام بهمن تا خرداد ۶۰ می‌رفت كه جامعه را حول كمونیسم و حكومت شورایی خود قطبی كند، بر سر كار آورده شد؛ هراس و وحشت لیبرال‌ها و جناح‌های ریز و درشت بورژوازی از قدرت‌گیری كمونیسم و كارگر در ایران بعد از انقلاب ۵۷ آنقدر واقعی و گسترده بود كه شبح آن تا اتاق خواب آقای «جیمی كارتر» و هیٸت حاكمه آمریكا هم رسید...

بیش از یک سال است که از پاندمی کرونا می گذرد. طی این یک سال ما شاهد مرگ هزاران نفر در سراسر جهان بوده و هنوز که هنوز است، عزرائیل کرونا روزانه هزاران نفر را به کام مرگ می فرستد. ویروسی که از هرکجا که آمده باشد مهم نیست، مهم اینست که کرونا فرشته ایست که در خدمت بورژوازیست تا با گرفتن جان انسانها بر ثروت ثروتمندان بیافزاید.

استفن والت استاد روابط بین الملل در داشنگاه هاروارد در تحلیلی با عنوان«اکنون زمان پایان بخشیدن به "رابطه ویژه" با اسراییل است» در مجله فارن‌پالسی نوشت: دور تازه جنگ میان اسراییلی ها و فلسطینی ها به همان روال معمول پایان گرفت: آتش بسی که فلسطینی ها را در شرایطی وخیم واگذاشت و مسائل اصلی هم حل ناشده ماند.

فرد کاپلان ستون نویس داستان‌های جنگ در اسلیت و مسئول و خبرنگار سابق دفتر نظامی مسکو و نیویورک در بوستون گلوب آمریکا، در تازه ترین تحلیل خود در وبگاه اسلیت فرانسه با عنوان«عربستان سعودی و ایران برای حل اختلافات خود با نادیده گرفتن امریکا آغاز کردند» نوشت:1-به نظر می رسد که کشور امریکا تا این اندازه مهم نباشد که برای حل مشکلات خاورمیانه تصور شود.

با آتش بس ٢١ مه ٢٠٢١ بین حماس و اسرائیل ، دوره جدیدی برای جنبش ملی فلسطین آغاز می شود. پس از لغو انتخابات مجلس توسط محمود عباس ، احزاب با چالش های یک خیزش جدید روبرو شده اند.

از پانزده سال پیش تاکنون اسرائیل پنج بار درغزه دست به حملات وحشیانه زده است : ٢٠٠٦ («باران های تابستانی»)؛ ٢٠٠٨-٢٠٠٩ («سرب آبدیده») ؛ ٢٠١٢ («ستون دفاعی») ؛ ٢٠١٤ («مرز محافظ») و ٢٠٢١ («نگهبان دیوارها»). اسرائیل این نام ها را انتخاب می کند تا مهاجمان را قربانی معرفی کند. و پانزده سال است که همواره گفتمان ثابتی توسط شخصیت هایی ثابت برای مشروعیت بخشیدن به تجاوزات تکرار می شود.

بحران در اسراٸیل به نقطه خطرناكی رسیده است؛ یورش ارتش اسراٸیل به مراسم جمعی از فلسطینیان در مسجد الاقصی و سپس به بهانه سالروز اشغال اورشلیم، جرقه ای بر باروت این بحران داخلی زد. دولت قومی- مذهبی اسراٸیل كه خود را فقط و فقط نماینده "ملت یهود" میداند، بر متن بحران و بی ثباتی سیاسی در داخل، تهدید به پاكسازی فلسطینیان در جامعه اسراٸیل كرده است و به موازات آن، در تلاش است تا با بسیج كردن نیروها و جریانات فالانژ و دست راستی، شهرهای اسرائیل را از وجود "اعراب" اسراٸیلی پاك كند.

حزب لیکود که مدت ها در اقلیت بود، کم کم خود را به عنوان نیروی سیاسی عمده در اسرائیل قبولانده است. همه رهبران این حزب، خواه مناهیم بگین، که برای نخستین بار بر جناح «چپ» پیروز شد، خواه اسحاق شامیر، مسئول اسبق یک سازمان تروریستی و یا بِنیامین نتانیاهو، نخست وزیر کنونی، برای گسترش و تشدید مستعمره سازی در سرزمین های فلسطینی تلاش کرده اند.

کمتر از ده روز به پایان مهلت ثبت نام کاندیداهای"انتخابات" رئیس جمهوری باقی نمانده و هرچند هنوز خبری از "اجماع" دو جناح بر کاندید یا کاندیداهایی نیست، علیرغم سوت و کوری بازار انتخابات، اوضاع بالایی ها پر بحث و هشدار و اعلام موضع و در یک کلام ملتهب و هراسان است.

محیط های کار در ایران رسما یک قتلگاه تمام عیار است. ریزش معادن البرز شرقی در طرزه شاهرود و مخاطرات جانی قریب الوقوع برای دو معدنچی محبوس در تونلها، توجه افکار عمومی را به سمت امنیت کارگران در مقابل سوانح محیط کار جلب کرده است.

وزیر اول اسکاتلند به نخست وزیر انگلیس هشدار داد، اگر خواست مردم اسکاتلند برای برگزاری رفراندوم دیگری درخصوص استقلال را مسدود کند، همان توهین و اهانت به دموکراسی را که رئیس جمهور سابق آمریکا پس از شکست در انتخابات ریاست جمهوری سه نوامبر از خود نشان داد، به نمایش می‌گذارد.

بایدن از زمان مبارزات انتخاباتی علاقه خود را به احیای توافق شکل گرفته در زمان اوباما (برجام) اعلام کرده بود. اما تا پیش از آغاز مذاکرات وین، مشخص نبود که سطح اختلافات تل‌آویو و واشنگتن تا چه حد است.

از زمان اولین مبارزات بزرگ کارگران در امریکا برای تصویب قانون ٨ ساعت کار در روز، در اواخر قرن نوزدهم حدود ١٥٠ سال می گذرد. با قدرت گیری جنبش سوسیالیستی در کشورهای صنعتی دراوایل قرن بیستم، اول مه به عنوان روز جهانی کارگر اعلام شد. مارکس محدود شدن ساعت کار و جنبش تعاونی ها را دو پیروزی طبقه کارگر اروپا در آن زمان در مقابل سرمایه داران نامید.

دولت بایدن در برابر میراث به جا مانده از دوران ترامپ

کاخ سفید مذاکرات با ایران را به منظور رسیدن به توافقی جدید برای نظارت بر برنامه ی هسته ای جمهوری اسلامی از سر گرفته است. این مذاکرات خصومت عربستان سعودی، نگران از انتقادات مکرر آقای ژوزف بایدن نسبت به سیاست هایش و همچنین اسرائیل، علی رغم اطمینان از بی عملی و خنثی بودن آمریکا در مورد مسئله ی فلسطینی ها را بر می انگیزد.

«آمریکادر مقایسه با همتایان پیشرفته‌اش در جهان، همیشه از نظر تضاد و تناقض در دستاوردهای فوق‌العاده و از سوی دیگر محرومیتِ تکان‌دهنده، موردی تأمل‌برانگیز بوده است.» واشینگتن‌پست به این توصیف خود از آمریکا، اضافه می‌کند در این کشور پیشرفت‌های تاریخی در علم، پزشکی و فناوری در کنار شکست‌های عظیم در زیرساخت‌ها، بهداشت عمومی و دسترسی عادلانه به نیازهای اساسی انسان، تنگاتنگِ یکدیگر وجود دارد. آمریکا در سایه استثنایی بودن خود، قادر به سرمایه‌گذاری در اصول اولیه نیست.

"دوست من زمستان گذشته به خاطر عدم برخورداری از گرمایش خانگی در رختخوابش جان باخت. چرا؟ چون تحریم‌های آمریکا علیه سوریه بر خلاف هدف اعلام شده‌اش به جای دولت بشار اسد دارد به مردم عادی این کشور آسیب می‌زند. در این کشور تنها برای حدود یک ساعت در روز برق وجود دارد."

در باره قرارداد پنهانی و نامعلوم ایران و چین بحث هایی راه افتاده است. اما این اعتراضات برسر چیست؟ کارگران که برای منفعت عمومی و رفاه همگان مبارزه می کنند در مورد این قرارداد ( یا تفاهم نامه یا هر چیزی که هست) چه می گویند؟

«کالوم لینچ» خبرنگار نشریه «فارن پالیسی» در سازمان ملل در یادداشتی نوشت، «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا ظرف حدود دو ماهی که وارد کاخ سفید شده، درخواست اروپایی‌ها برای کاهش تحریم‌های ایران را رد کرده و فرصت خوبی را برای احیای برجام به هدر داده است.