«بلاروس»، از آخرین کشورهایی است که از مهاجران به عنوان پیاده نظام استفاده میکند آن هم در شرایطی که نباید از سهم غرب در رقم خوردن این بحران غافل شد.
به گزارش «واشنگتن پست»، باج گیری ترکیه از اتحادیه اروپا در بحران مهاجرت سال ۲۰۱۵ و تصمیم اروپا برای پایان دادن به بحران مذکور از طریق برون سپاری آن بدون در نظر داشتن ملاحظات حقوق بشری، تکرار این بحران را در سالهای ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ و اکنون در سال ۲۰۲۱ سبب شد.
اکنون «الکساندر لوکاشنکو»، رئیس جمهور بلاروس با آگاهی از نقطه ضعف اروپا، از همان شیوه برای باج گیری استفاده میکند. هرچند انگیزه وی متفاوت بوده و درصدد رفع تحریمهای غرب علیه بلاروس در پی انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ است.
اتحادیه اروپا در پی بحران مهاجرت ۲۰۱۵، تلاشهای بحث برانگیزی برای توقف مهاجرت به قاره سبز را در پوشش اهداف بشردوستانه آغاز کرد. براساس تحقیقات «آسوشیتدپرس» در سال ۲۰۱۹، مبالغ هنگفتی از پول اروپا به شبکههای درهم تنیده شبه نظامیان، قاچاقچیان و اعضای گارد ساحلی که مهاجران را استثمار میکنند، رسید.
در گزارش مذکور آمده است که در برخی از موارد، مقامهای سازمان ملل میدانستند که شبکههای شبه نظامی که به شکنجه، اخاذی و سوءاستفاده در مراکز بازداشت متهم شدهاند و برخی از این مراکز به عنوان اردوگاههای کار اجباری شناخته میشوند، پولهایی را دریافت میکنند.
کشورهای غربی اعم از آمریکا و اروپا تاکنون بارها از موضوع مهاجرت به عنوان ابزار فشار استفاده کردهاند. لهستان و دیگر کشورهای اتحادیه اروپا، در پی راه حل «ترامپی» هستند؛ ایجاد دیوار مرزی با بلاروس. تشدید بن بست مذکور، هزاران بازنده دارد که عبارتند از بیش از ۴ هزار مهاجر گرفتار شده در جنگهای یخ زده بین بلاروس و لهستان و ۱۰ هزار مهاجر دیگری که در راه بودند. مهاجران همچنین در معرض خطر شدید «هیپوترمی» (سرمازدگی) قرار دارند.
تاکنون براساس آمارها ۸ مهاجر بر اثر سرمازدگی جان خود را از دست دادند؛ آماری که مطمئنا بسیار کمتر از آمار واقعی است. عدم پیشرفت اتحادیه اروپا در بازنگری سیستم مدیریت پناهندگی خود سبب اجرای سیاست تفویض اقدام علیه مهاجران و پناهجویان به کشورهای ثالث با سابقه رفتار خشن با مهاجران، شده است.
به اذعان روزنامه نگار «فارین پالیسی»، اتحادیه اروپا در مقابل استفاده ابزاری بلاروس از مهاجران با رویکرد «به عقب راندن افراد بی دفاع و قرار دادن آنها در موقعیتهای خطرناک» پاسخ داده است. به گفته وی «تمرکز وسواس گونه اتحادیه اروپا بر نظامی کردن یک موضوع بشردوستانه و فرسایش مفهوم پناهندگی، اصولی را که قرار است وجه تمایز آن از افراد شرور باشد، زیر سوال میبرد.»
این موضوع به حدی بحرانی شده که «پاپ فرانسیس»، در مورد تبدیل شدن دریای مدیترانه به قبرستانی بزرگ هشدار داده است.