با تصویب بودجه مالی ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ دولت اسراییل کابینه این دولت از یک مانع بسیار مهم بر سر راه تداوم ائتلاف عبور کرد و یک خطر بزرگ را پشت سر گذاشت اما آیا این به معنی تثبیت ائتلاف و فرارسیدن یک دوره ثبات سیاسی خواهد بود؟!
با تصویب بودجه، جناح اپوزیسیون در کنست به رهبری نتانیاهو دیگر ابزار موثری برای تهدید کابینه در اختیار ندارد. اما تهدید اصلی کابینه رژیم، ناهمگنی و اختلافات احزاب حاضر در ائتلاف و ماهیت چالش‌های پیش‌روی آن است. مهم‌ترین این چالش‌ها موضوعات غزه، ایران و رویکرد دولت جدید آمریکا در قبال روابط با فلسطینی‌هاست.
در خصوص غزه، کابینه جدید که در پی جنگ ۱۱ روزه تشکیل شد با اعطای امتیازاتی مانند افزایش مجوزهای کار در سرزمین‌های اشغالی برای ساکنان غزه، در مرزهای جنوبی فعلاً توانسته آرامش را برقرار کند اما هر تحول و تنشی در این رابطه می‌تواند منجر به خارج شدن حزب عربی رعام از ائتلاف و در نتیجه فروپاشی کابینه شود.
در موضوع مذاکرات هسته‌ای، روشن است که مطلوب دولت اسرائیل عدم توافق و نهایتاً اقدام نظامی آمریکا برای حذف توان هسته‌ای ایران است اما با توجه به نتیجه خروج آمریکا از برجام و فقدان گزینه‌های دیگر، کابینه جدید دولت اسراییل از مخالفت با رویکرد دولت بایدن اجتناب کرده اما مقامات این دولت طی دیدارهای متعدد خواهان طرح «پلن بی» (اقدام نظامی در صورت عدم توافق) از سوی آمریکا شده‌اند.
نداشتن گزینه معتبر و عدم توان مانور جدی از سوی نفتالی بنت در این زمینه به همراه نتیجه مذاکرات برجامی (هر چه باشد) می‌تواند وی را در برابر انتقادات آسیب‌پذیر سازد و تاثیر جدی بر آینده ائتلاف داشته باشد.
در موضوع فلسطین نیز موضع‌گیری و مخالفت اخیر نفتالی بنت درباره بازگشایی سفارت آمریکا در اورشلیم و همچنین رویکرد وی درباره مسائلی مانند شهرک‌سازی می‌تواند اختلافات سیاسی احزاب را آشکار کرده و ائتلاف را با چالش مواجه کند.