فیلمساز بریتانیایی، کن لوچ، از حزب کارگر اخراج شد. کارگردان فیلم «من، دانیل بلیک» و «بادی که بر مرغزار می‌وزد»، اعلام کرد که حزب کارگر به رهبری کی‌یر استارمر، تصمیم گرفته تا او را از حزب بیرون بگذارد، چرا که وی از اعضای پیشین حزب «اعلام برائت نکرده» است.
او در توییتر خود نوشته است: «دفتر مرکزی [حزب] کارگر، از آن‌جایی که من از اخراجی‌ها برائت نمی‌جویم، تصمیم گرفته که من برای عضویت در این حزب صلاحیت ندارم. بسیار خب… من هم با افتخار دوشادوش دوستان و رفقای قربانی تصفیه می‌ایستم»
او در ادامه افزوده‌ست: «حقیقتا این کارها ساحره‌گیری‌ست… استارمر و محفلش هیچ‌گاه حزبی مردمی را رهبری نخواهند کرد. ما بیشماریم و آن‌ها اندک. با همبستگی». لوچ این سخنان را پس از آن گفت که بدنه‌ی حاکم بر حزب کارگر چهار انشعاب داخلی حزب را به دلیل «هم‌خوانی نداشتن» با ارزش‌های حزب ممنوع کرده است.
یکی از این گروه‌ها، هواداران رهبر سابق حزب، جرمی کوربن، هستند. گروه دیگر معتقدند که مبارزه‌ی استارمر علیه یهودستیزی در داخل حزب، جنبه‌ی سیاسی دارد. گروه دیگر نیز از افراد مطرود حزب دعوت کرده بودند تا بهشان بپیوندند.
فیلم‌های کن لوچ به ترویج ارزش‌های سوسیالیستی شهرت دارند. کارگردانی لوچ به سبک ناتورالیستی و متأثر از واقع‌گرایی اجتماعی شناخته می‌شود.
او دوبار موفق به دریافت نخل طلای جشنواره فیلم کن شد؛ یک بار در سال ۲۰۰۶ برای فیلم «بادی که بر مرغزار می‌وزد»، و بار دیگر در سال ۲۰۱۶ برای فیلم «من، دانیل بلیک». فیلم دیگرش، قوش، در نظرسنجی بنیاد فیلم بریتانیا رتبهٔ هفتم از ۱۰۰ فیلم برتر بریتانیایی قرن بیستم را به دست آورد. وی همچنین کارگردان فیلم مستند مک لیبل است.
سخنگوی حزب کارگر اعلام کرده که درباره‌ی موارد تک به تک اظهار نظر نخواهد کرد و حزب به تصمیمات گرفته شده در آخرین جلسه‌ی کمیته‌ی ملی اجرایی پایبند است.