جان آلترمن از مدیران مرکز مطالعات بین‌المللی و استراتژیک (CSIS) در یادداشتی با این پیشفرض که میزان تولید انرژی‌های تجدیدناپذیر به مقدار قابل توجهی از تقاضای جهانی آن پیشی خواهد گرفت، روندی را که وی گذار جهانی انرژی می‌نامد مورد بررسی قرار داده است.
آلترمن دو نگاه را در این باره مطرح می‌کند: یک، اینکه سرمایه‌گذاران هم‌اکنون در حال تزریق میلیاردها دلار سرمایه به حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر هستند و چین این حوزه را ضرورت امنیت ملی خود می‌داند. بنابراین تمایل به اینگونه انرژی‌ها در حال افزایش است. دو، اینکه این گذار دهه‌ها به طول خواهد انجامید و زیرساخت ایجاد شده برای مصرف هیدروکربن‌ها و نیاز به نفت و گاز، بازار گسترده برای مصرف انرژی‌های تجدیدناپذیر را تضمین می‌کند.
برای غرب آسیا اینکه کدام سناریو به وقوع خواهد پیوست از اهمیت بالایی برخوردار است. درآمدهای حاصل از فروش نفت و گاز،بار اقتصاد کشورهای منطقه را به دوش می‌کشد. همچنین کشورهای فقیر منطقه، به کشورهای ثروتمندِ صادرکننده انرژی، نیروی کار ارسال می‌کند که موجب ورود سرمایه به کشورهای فقیر می‌شود. توجه راهبردی جهان به منطقه نیز موکول به تولید انرژی است. مذهب و گردشگری، منطقه را در اذهان عمومی مهم باقی می‌گذارد اما برای دولت‌ها اهمیت منطقه به بازارهای جهانی انرژی باز می‌گردد.
آلترمن نفت را بازاری می‌بیند که کوچکترین تکانه در آن، پیامدهای اقتصادی قابل توجهی بر جای خواهد گذاشت. کاهش پایدار مصرف جهانی انرژی، کشورهای خلیج فارس را به افزایش تولید سوق می‌دهد تا از این رهگذر، تولیدکننده‌هایی که انرژی را گران‌تر تولید می‌کنند از بازار حذف شوند و حتی با کاهش هزینه‌ها نیز نتوانند به بازار بازگردند. این موضوع تا حدودی تنش اخیر میان عربستان و امارات را توضیح می‌دهد.
دولت‌های منطقه خود را برای جهان پسانفت آماده می‌کنند اما با اهداف خود فاصله بسیاری دارند. این گذار، نه تنها برای غرب آسیا بلکه برای کشورهای فرامنطقه‌ای به خصوص چین نیز مهم است. به ادعای نویسنده، استقرار نظم جدید فراتر از توانایی کشورهای منطقه است و هدایت‌کنندگان اصلی گذار جهانی انرژی، کشورهای فرامنطقه‌ای هستند.
منبع
https://www.csis.org/analysis/new-revolution-middle-east
غرب آسیا و انقلاب جهانی انرژی
شخصی سازی فونت
- کوچکتر کوچک متوسط بزرگ بزرگتر
- Default Helvetica Segoe Georgia Times
- مدل خواندن