به گزارش نیویورک تایمز، شرکت‌های کاریابی در شمال انگلستان که پل ارتباطی میان کارفرمایان و کارگران مهاجر اروپای شرقی هستند از کاهش نیروی انسانی خبر داده‌اند. این افراد معمولا با دستمزد ناچیز برای مشاغلی به کار گرفته می‌شوند که نیاز به مهارت کمتر دارد. اما بررسی‌ها نشان می‌دهد، مهاجران به دنبال موقعیت‌های شغلی بهتر هستند لذا به سرزمین‌های مادری خود بازگشته‌اند.
کارگرانی که برای همیشه بریتانیا را ترک کردند
در ادامه تداوم پس لرزه‌های برگزیت در انگلستان، ارتباط این کشور با دیگر دولت‌های اروپایی محدود شده و سفر به این مقصد، روند نزولی دارد. اینطور تصور می‌شود که کاهش مهاجرت به انگلیس تحت تاثیر محدودیت‌های ناشی از شیوع کرونا است ولی حقیقت رنگی دیگر دارد و آثار این موضوع در بلندمدت نمایان خواهد شد. کارشناس کار معتقدند، پیش‌بینی استمرار شرایط فعلی کمی دشوار است؛ بسیاری از شرکت‌ها با مشکلات قابل‌توجهی در خصوص کمبود نیروی کار غیر متخصص و خدماتی روبرو خواهند شد.
«مرکز آمار اقتصادی» این کشور، گزارشی منتشر کرد که آمار و ارقام مندرج در آن ادعای کارفرمایان و شرکت‌های بازایابی را تایید می‌کند. این مرکز در گزارش خود نوشت: کوچ بی‌سابقه نیروی کار خارجی و کارگرانی که در انگلستان به دنیا نیامده‌اند، سیری صعودی دارد. بخش اعظم کارگران خارجی که در خلال همه‌گیری کرونا، بیکار شدند، ترجیح دادند به جای انتظار برای اشتغال دوباره، به زادگاه خود برگردند. شهر لندن که از هر پنج نفر سکنه آن یکی مهاجر است، بیشتر از سایر نقاط انگلستان این کاهش را تجربه می‌کند. نتیجه بررسی‌ها نشان می‌دهد، جمعیت لندن ۷۰۰هزار نفر کمتر شده و این عقب‌گرد جمعیتی، می‌تواند در کل بریتانیا بیش از یک میلیون و ۴۰۰هزار نفر باشد.
کارشناسان این مرکز معتقدند، با اتکا به این برآورد می‌توان ادعا کرد که بریتانیا بالاترین افت جمعیتی از زمان جنگ دوم جهانی به بعد را تجربه می‌کند. همچنین هیچ سند و مدرکی در دسترس نیست که بتوان ادعا کرد بریتانیایی‌های ساکن کشورهای دیگر، به همین نسبت در دوران شیوع ویروس به زادگاه خود برگشته‌اند. شاید کوچ کارگران خارجی موقتی باشد و با فروکش کردن پاندمی کرونا آنها باردیگر به انگلستان بازگردند.
تحت قوانین سختگیرانه‌تر مهاجرتی، شهروندان اتحادیه اروپا برای بازگشت به کار خود در بریتانیا نیاز به ویزای کاری خواهند داشت، مگر آنکه به آنها حق اقامت داده شود؛ پس از اینکه انگلستان توانست به بازارهای اشتغال پایدار در سال ۲۰۰۴ دست یابد، بسیاری از اهالی اروپای شرقی با هدف اشتغال، پا به این کشور گذاشتند و مجوز اقامت دائم را کسب کردند. نگاهی ساده به قوانین نشان می‌دهد، این افراد می‌توانند به کشور میزبان برگردند اما با استناد به دلایل شخصی خود، اقامت در کشورشان را ترجیح می‌دهند. به گفته یک فعال کارگری، همگی انتظار داریم با شروع استخدام دوباره، کارگرانی که این کشور را ترک کرده بودند، باردیگر به این سرزمین بازگردند. این امیدواری شیرین است اما عملی شدن آن غیرممکن است. دستمزد ناچیز مهم‌ترین دلیل این موضوع است.
یک کارشناس حوزه کار توضیح داد: تنها یک رویداد و حادثه مهم می‌تواند باردیگر کارگران مهاجر را به این کشور روانه کند. این احتمال وجود دارد که برخی از کارگران در حال حاضر شرایط و زندگی با کیفیت‌تری نسبت به دوران اقامت خود در بریتانیا داشته باشند. در این شرایط، غیرممکن است که به کشور میزبان بازگردند.
کارشناسان چه می‌گویند؟
«مادلین سامشن» مدیر گروه مهاجرت یک نهاد تحقیقاتی در دانشگاه آکسفورد درباره نیروی کار مهاجر توضیح داد: به طور قطع عواملی مثل تغییرات در سیستم مهاجرت، کرونا و برگزیت را در کاهش نیروی کار مهاجر دخیل هستند؛ این واقعیتی غیرقابل کتمان است که کرونا جان کارگران مهاجر را در کشور تهدید می‌کند؛ همچنین برگزیت و فقدان اطلاعات قابل اعتماد، دست به دست هم داده‌اند تا کارگران را روانه سرزمین خود کنند.
نظر کارفرمایان و شرکت‌های کاریابی چیست؟
بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی موسسه «کارکنان و توسعه» و شرکت کاریابی «آدیکو»، پس از بازگشایی رستوران‌ها و خرده‌فروشی‌ها در انگلستان و ولز، کارفرمایان تصمیم دارند تا سریع‌ترین نرخ استخدام نسبت به ده سال گذشته را ثبت کنند. این موسسه کاریابی در گزارشی با اتکا به اظهارات کارفرمایان نوشت: طولانی شدن محدودیت‌ها، افزایش مالیات صدور ویزا به دلیل موضوع برگزیت، بسیاری از پیشخدمتان و سرآشپزهای فرانسوی، ایتالیایی، رومانایی و اسپانیایی و همچنین باریستاهای استرالیایی را به خانه خود بازگرداند. و این کمبود نیروهای خدماتی می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی شود. ما باید با راهکارهایی آنها را به کار بازگردانیم اما در شرایط فعلی توانایی افزایش دستمزد را نداریم.
«اندروهانتر» یکی از بنیانگذاران این شرکت کاریابی درباره شرایط فعلی بیان داشت: درحالی که بسیاری از کارگران بخش خدماتی، خرده‌فروشی‌ها و رستوران‌ها به دلیل فراز و نشیب‌های اقتصادی سال گذشته از سوی کارفرما بیکار شدند اما اکنون رقابتی داغ برای استخدام نیروی کار شدت گرفته است. که در این میان به طور قطع، هیچ کارفرمایی با پرداخت دستمزد ناچیز و ارائه مزایای اندک، موفق به این کار نخواهد شد.
هانتر افزود: مشاغل صنعتی و مهمان‌سراها قابلیت ایجاد چندین موقعیت شغلی را دارند، برای مثال یک واحد پذیرایی مثل رستوران، هتل یا مجموعه تفریحی؛ شامل کارگروه‌های مختلفی از تعمیر و نگهداری تأسیسات، عملیات، باربری، آشپزخانه، مدیریت، بازاریابی و منابع انسانی است. اگرچه این مشاغل تا حدودی از دیگر کارهایی که به مهاجران واگذار می‌شود سطح بالاتری دارد اما کارگران خارجی که به دنبال این مشاغل در انگلستان بودند نیز به شدت کاهش یافته است. کارفرمایان انگلستانی نباید به کارگران خارجی متکی باشند تا شکاف‌های این مشاغل را پرکنند.
شواهد آشکاری از کمبود نیروی کار در انگلستان در شرایطی شکل گرفته است که کارفرمایان ایالات متحده نیز تلاش می‌کنند نیروی کار استخدام کنند، اما افراد جویای کار به دلیل دستمزدهای کم، نگرانی‌های امنیتی و ابراز انزجار مشتریان نسبت به اقدامات ایمنی کووید اشتغال در رستوران‌ها و مشاغل خدماتی را اولویت خود نمی‌دانند.
دبیران اتحادیه‌های کارفرمایی هشدار داده‌اند، کمبود کارگر خارجی پس از رفع قرنطینه مانع از احیای اقتصادی انگلستان می‌شود چراکه حدود ۱ میلیون و 300 هزار کارگر از اوایل سال گذشته میلادی تا به امروز به کشور محل تولد خود بازگشته‌اند تا دوره پاندمی را در خانه بگذرانند.