بردگان فقر! دیروز در خیابان، امروز در کوهستان

هزاران نفر مردم داغدیده و خشمگین مریوان و روستاهای اطراف، در حالیکه هنوز خون فرزندانشان بر آسفالت خیابانهای مریوان خشک نشده است، با شعار "مرگ بر دیکتاتور" و "مردم مریوان بپاخاسته"، جنازه ی دو فرزند خود، دو کودک کار را بدرقه کردند.
کار کودک در قرن بیست و یکم ننگ بشریت است. انسان کولبر ننگ حاکمیتی است که داراییهای مملکت را قبضه کرده و بین خود تقسیم کرده اند. مملکتی غرق در ثروت و نعمت اما کودکانش بجای تحصیل باید در خیابانها دستفروشی کنند، به بردگی فروخته شوند، خشتهای داغ از کوره ها در آورند، پشت داربست های قالی کمرشان خم شود، در خانه ثروتمندان کار و در مرزها کولبری کنند...
اما مردم بجان آمده در خیزش های مکرر دیماه 96و آبان ماه 98 فریاد زدند که این سرنوشت را نمی پذیرند. قربانی شدن فرزندان خود و کودکانمان در جنگ نان را نمی پذیرند.
مردم!
همه ی ما فرودستان جامعه در یک منفعت شریکیم. نان سفره مان را گرو گرفته اند. ما را به فقر و فلاکت و تحقیر و گرسنگی و نیازمندی همیشگی محکوم کرده اند. قربانی بردگی کار می شویم، زندان می رویم، اعدام می شویم، از گرسنگی و بی دارویی می میریم یا ما را به گلوله می بندند. داستان امروز زندگی ما مساله مرگ و زندگی است.
خشم گرسنگان بوسعت جامعه چند ده میلیونی است. خوشه های خشم آبان، طلیعه ی پایان زندگی فلاکتبار ما و پرت کردن حاکمان سرمایه و زر و زور به زباله دانی تاریخ است.
دوستان!
جنگ ما بر سر نان، کار آزادی، جنگ ملیت ها و اقوام نیست. همسرنوشتی طبقاتی کارگران و زحمتکشان و همبستگی مبارزاتی مردم بوسعت ایران با هویت ملی و قومی تعریف نمی شود. ناسیونالیست ها و قوم پرستان کرد، بر تابوت کودکان کار هم مهر قومی می کوبند. اشک تمساح این فرصت طلبان را باور نکنید. یک بار و برای همیشه بپذیریم که دشمنی سرمایه داران و حکام شان دشمنی و کینه طبقاتی است. در ایران یک طبقه حکومت می کند که از بالا تا پایین دولتمردان و سیاستمداران و نظامیان و قضات فارس و کرد و ترک و همه اقوام و ادیان شان شانه به شانه ی هم حضور دارند. در مجلس همین حاکمیت، فراکسیون اقوام و ادیان دارند. دشمنی این طبقه و دولتش دشمنی طبقاتی است. این اصل و حقیقت آشکار را هیچوقت فراموش نکنیم!
یاد عزیزان جانباخته را گرامی می داریم. یاد کودکان پرپر شده مان را گرامی می داریم و با خانواده های داغدیده مان پیمان می بندیم که انتقام خون فرزندانمان را که در جنگ نان قربانی شده اند را با به زیر کشیدن حاکمان سرمایه و زر و زور می گیریم!
دفتر کردستان حز حکمتیست- خط رسمی
آذر 98