بار دیگر پس از سرکوب جنبشی اعتراضی شاهد نمایش «اعترافات» تلویزیونی بازداشت‌شدگان فعال در آن جنبش بودیم. در هفته‌ای که گذشت دست‌اندرکاران رسانه‌ی رسمی دست به تهیه‌ی مستندی بی‌سروته برضد اعتراضات ماه‌های اخیر کارگران کشت و صنعت هفت‌تپه زدند که در آن صحنه‌هایی هم از اسماعیل بخشی و سپیده قلیان پخش شد که رو به دوربین ظاهراً پشت پرده‌ی آنچه را که در هفت‌تپه گذشت برای بینندگان فاش می‌ساختند.
این نوع نمایش‌های رسانه‌ای که سابقه‌اش حتی به پیش از انقلاب برمی‌گردد سعی دارد در هر امر بدیهی چون حق اعتراض کارگران و دیگر آحاد جامعه، امری غریب بیابد و بدین واسطه سرکوبش را توجیه کند. پس دست به ساخت چنین مضحکه‌ای می‌زنند تا جامعه را مخاطب خود قرار دهد یا به عبارت بهتر جامعه را همچون خود در جایگاه بازجویی بنشانند که از متهمان می‌خواهد ابعاد پنهان ماجرا را برایش آشکار کند.
? متهم اینجا خود جامعه است، جامعه‌ای که به‌پاخواسته، حقش را با «نان، کار و آزادی» طلب کرده. هدف این قبیل «اعترافات» که نه‌تنها تحت فشار و شکنجه اخذ می‌شوند بل خود مصداق شکنجه‌اند، جدا کردن جزیی از بدنه‌ی معترضان و انتصاب آن به دیگری‌های متعدد چون کشورهای خارجی، گروه‌های برانداز و دیگر اشخاص و موجودات موهوم و مجعول است.
✔️ آنچه دقیقاً یک سال پیش بر سر فعالان صنفی دانشگاه آوردند که با بازداشت و سپس صدور احکام بلندمدت قصد جدایی آنان از بدنه‌ی دانشجویی را داشتند، این‌بار برای کارگران هفت‌تپه و فولاد اجرا می‌کنند. در دی ماه ۹۶ به پندار خودشان با دستگیری شمار زیادی از دانشجویانی که یک‌صدا دربرابر دست‌اندازی دولت و سرمایه به حقوق ابتدایی‌شان ایستاده بودند و بر تحصیل و بهره‌مندی از امکانات رفاهی رایگان در همه‌ی سطوح و ساحات آموزش تأکید می‌کردند، می‌خواستند به خیال خودشان بی هیچ مانع و رادعی صدای دانشگاه را ببرند و پولی‌سازی‌ها را با سرعت و گستره‌ی بیشتری پیش ببرند.
? اما برعکس مطالبه‌ی تازه‌ای بر لیست بلندبالای مطالبات دانشجویان افزودند؛ مطالبه‌ی لغو بی قید و شرط احکام دانشجویان که از دانشگاه‌های مختلف به گوش رسید. علاوه بر آن مقاومت در برابر پولی‌سازی نه‌تنها عقب ننشست که مطرح شدن «اداره‌ی مستقل و خودگردانی محیط تحصیل با مشارکت همه‌ی ذینفعان آن بدون دخالت هیچ و فرد غیردانشگاهی» در بین شعارهای دانشجویان دانشگاه‌های مختلف از تهران تا تبریز، فصلی تازه در جنبش دانشجویی گشود.
✔️ این بار هم اوضاع به کام‌شان پیش نخواهد نرفت. این بار دیگر معترضی تنها و منفک از جامعه در برابر دوربین قرار نگرفته است. هر کارتی که صحنه‌گردانان این مضحکه رو کردند از پیش سوخته بود. آنها این بار خودشان را در برابر صدها کارگر بلکه میلیون‌ها کارگر در سراسر کشور قرار دارند که مطالبه‌شان ابتدایی حقوق هر انسانی برای ادامه‌ی حیاتش بود. اما این تنها شکست این مضحکه نبود، شکستی مفتضحانه‌تر در خرج بی‌حساب بهتان ارتباط با خارج و سرکردگی آمریکا و اسراییل و هر گروه، دسته و کشور دیگری در اعتراضات هفت‌تپه بود.
آنکه فریاد تشکیل شوراهای مستقل را سر می‌دهد دیگر نه ترسی از آمریکا دارد و نه از شما، چون می‌خواهد روی پای خودش بایستد و از همه مستقل باشد چه آمریکا چه شما. می‌خواهد امورات محل کار، تحصیل و زندگی‌اش را خود به دست گیرد، نه اینکه مالکان و پیمانکاران خصوصی حقوق اولیه یا ابزار امرار معاشش را غارت کنند و سرآخر برای ابد روانه‌ی همان اروپا و آمریکا شوند. عتیقه‌جات بی‌مشتری‌تان را بار دیگر به نمایش گذاشتید غافل از این که همین آمریکاست که از صد سال پیش در هر جا صلای استقلال‌خواهی و دراختیارگرفتن امور از جانب خود کارگران و زحمتکشان و همه‌ی دیگر فرودستان بلند شده، با کودتا و بمباران و جنگ داخلی از راه رسیده تا مبادا گوشه‌ای از جهان مردمی بی‌سرور و ارباب بمانند.
✊ بله آقایان! شوراهای مستقل کارگری و مردمی چون شمایان از خفایای تاریک تاریخ سربرنیاورده، بل از میان بی‌تاب‌شده مردمانی برخاسته که فریادشان از انجمن‌های مردمی در مشروطه تا شوراهای دهقانان، کارگران و دانشجویان در سپیده‌مان روشن انقلاب تا همین امروز در هفت‌تپه لرزه به اندام ارباب و مباشر و میرغضب انداخته. این بار در برابر همه‌ی این تاریخ ایستاده‌اید، در برابر تک‌تک آنانی که نان شب را بی‌منت می‌خواهند و زیستن را بی‌ذلت و در کنار خود جز اسدبیگی‌ها، مظلومین‌ها، خسروی‌ها و خاوری‌ها یاور دیگری ندارید. سلطان‌های اختلاس و دزدی و بانک‌هایی که اختیار بنگاه‌های تولیدی را به دست گرفته و از ماحصل رنج زحمتکشان سودها برده و برج‌ها برپا کرده‌اند یکی یکی در دامی می‌افتند که خود ساخته‌اند. شاید می‌پرسید پس نوبت سلاطین شکنجه هم می‌رسد؟
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
#اسماعیل_بخشی
#اعترافات_اجباری
@daneshgah_ma