عملکرد بسیار ضعیف مودی و خشم عمومی از وضعیت اسف‌بار مدیریت موج جدید کرونا در این کشور، موقعیت نخست‌وزیر هند را دچار چالش کرده است.
گاردین در گزارشی از وضعیت اسف بار هند نوشت: ایستگاه پلیس پارلمان استریت در دهلی شاهد ثبت یک شکایت مفقودی بود: «ناپدید شدن نخست وزیر نارندرا مودی و ۱۰ وزیر کابینه وی در هنگام شیوع بیماری همه‌گیر کرونا»
دبیر کل اتحادیه ملی دانشجویان هند که این گزارش را روز جمعه به پلیس تسلیم کرد، گفت عدم وجود رهبری سیاسی هنگامی که هند توسط بیماری کرونا به زانو در آمده باید به یک شکایت رسمی تبدیل شود. وی تصریح کرد: «کجایند به اصطلاح رهبرانی که قول داده بودند هند را به یک قدرت جهانی تبدیل کنند اما در عوض مردم را به این ترتیب رنج می‌دهند؟»
در حالی که موج ویرانگر ویروس کرونا در هفته‌های اخیر هند را درگیر خود کرده است، بیش از ۲۰ میلیون نفر در این کشور مبتلا شده و تعداد رسمی کشته‌شدگان به بیش از یک چهارم میلیون نفر رسیده است، رقمی که به عقیده بسیاری از کارشناسان بسیار کمتر از آمار واقعی گزارش شده است.
این موقعیت، حزب بهاراتیا جاناتا (BJP) به رهبری مودی که اکنون عهده‌دار دولت هند است را با موجی بی‌سابقه از خشم عمومی روبرو کرده است. مودی در سال ۲۰۱۴ با وعده رشد و شکوفایی به قدرت رسید و این موفقیت را در سال ۲۰۱۹ نیز تکرار کرد.
وی با شکست ناآرامی‌های داخلی، انحطاط اقتصادی و برخی واکنش‌های ضد برنامه ملی گرایانه هندوی خود عنوان محبوب‌ترین نخست وزیر هند در سال‌های گذشته را به دست آورد اما اکنون و در حالی که افراد زیادی عزیزان خود را به دلیل کمبود تخت بیمارستان، اکسیژن و سایر تجهیزات حیاتی در سراسر کشور از دست داده‌اند، ضعف سیستم مراقبت بهداشتی و کمبود منابع مالی و طبیعی صلاحیت او را زیر سوال برده است.
مدیر مرکز جنوب آسیای معاصر در دانشگاه براون آمریکا، آشتوش وارشنی، گفت: «تصویر عمومی مودی به نحوه تفسیر رنج جمعی و اینکه آیا او می‌تواند مهارت خود را در تغییر روایت با موفقیت به کار گیرد بستگی دارد، اما من فکر می‌کنم او مجبور به پرداخت هزینه خواهد شد. این یک دوره رنج بسیار عظیم است و بسیار سخت است که بتوان مردم را با اراده الهی یا شکست فردی در استفاده از ماسک و غیره متقاعد کرد.»
نخست وزیر که به سرعت در حال از دست دادن محبوبیت خود در حوزه‌هایی است که به او رای داده بودند، متهم است که چشم خود را بر علائم هشدار دهنده موج دوم بسته و توصیه‌های دانشمندان را با اجازه دادن به برگزاری انتخابات ایالتی، تجمعات سیاسی و جشنواره‌های مذهبی نادیده گرفته است.
در همین حال، برنامه واکسیناسیون به دلیل کمبودهای شدید ناشی از عدم صدور دستور قبلی از سوی دولت فلج شده و دولت‌های ایالتی برای تهیه تجهیزات در برابر یکدیگر قرار گرفته‌اند. ایالت زادگاه مودی، گجرات، به برخی از فاحش‌ترین اشتباهات در گزارش‌های رسمی خود در مورد تلفات همه‌گیری متهم است. سوابق گواهی‌های فوت که توسط روزنامه ایالتی جمع آوری شده نشان می‌دهد که آمار مرگ و میر ۱۷ برابر بیشتر از اعلام رسمی است.
این هفته پوسترهای ضد دولتی با این سوال که «مودی، چرا واکسن کودکان ما را به خارج از کشور فرستادی؟» در محله‌های دهلی ظاهر شد و بیش از ۲۰ نفر به جرم انتشار این پوسترها دستگیر شدند. همچنین، رهبر حزب مخالف، رحول گاندی، این هفته در توییتر نوشت: «در کنار واکسن‌ها، اکسیژن و داروها، نخست وزیر نیز ناپدید شده است.».
تصمیم دولت برای پیشبرد بحث برانگیز طرح 2 میلیارد پوندی بازسازی ساختمان پارلمان و اطراف منطقه مرکزی ویستا در دهلی، پروژه‌ای مودی از آن به عنوان «پروژه غرور» نام برد و شامل ساخت یک اقامتگاه جدید مجلل برای نخست وزیر بود، در میانه بحران کرونا در این کشور به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
حزب مودی اما با راه اندازی یک پویش مشترک سعی در پس گرفتن ابتکار عمل داشته و تلاش می‌کند روایتی قوی از «مثبت بودن» را به عنوان راه پیش رو معرفی کند؛ در همین راستا، دولت به دیپلمات‌ها دستور داده تا با پوشش رسانه‌ای و بین‌المللی عدم موفقیت دولت مودی مقابله کنند.
بر همین اساس برخی تحلیلگران معتقدند دولت مودی در بلندمدت هزینه این اتفاقات را پرداخت خواهد کرد؛ هم‌اکنون نیز حزب دولت موقعیت خود را در برخی ایالات از دست داده و انتخابات ایالتی پیش‌رو مشخص خواهد کرد که خسارات سیاسی این همه‌گیری چقدر خواهد بود.