در سحرگاه روز جمعه ۲۹ ام اردیبهشت ۱۴۰۲ دگربار طناب دار بر گردن سه جوان دیگر حلقه زد. صالح میرهاشمی، سعید یعقوبی و مجید کاظمی سه تن از معترضان خیزش مردمی زن زندگی آزادی اعدام شدند تا بار دیگر به ما یادآوری کنند، اعدام عریان ترین شکل سرکوب سیستماتیک حکومتی است و مخالفت با اعدام میبایست مخالفتی مطلق باشد.
خیزش زن زندگی آزادی که در رکن آن زندگی قرار دارد در برابر مجازات اعدام بر حق حیات، زندگی شایسته و درخور تمامی اقشار جامعه به دور از استثمار، تبعیض و ستم پافشاری می‌کند و از اساس مخالفت با اعدام را در شعار خود داراست. اما مقامات حاکمیت به جای شنیدن صدای اعتراضات به حق مردم در برابر بی عدالتی و نابرابری، تبعیض و ستم و استثمار، کمر بر قتل جوانان معترض بسته و با خشونت آمیزترین شیوه های ممکن در صدد هستند با ایجاد ترس و وحشت صدای معترضان را سرکوب کنند، حال آنکه تاریخ این سرزمین و همه جوامع به ما میگوید که کرامت انسانی را نمیتوان با سرکوب خفه کرد.
طبقه کارگر و سندیکاها و دیگر تشکلات مستقل کارگری با تمام اشکال اعدام مخالف هستند، و لغو مجازات اعدام از خواسته های تمامی افراد، تشکیلات و گروههای کارگری بوده و هست و بر همگان است که یکصدا چنین احکام ظالمانه ای را محکوم کنند و در برابر آن بایستند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ضمن محکوم کردن قاطعانه اعدام صالح میرهاشمی، سعید یعقوبی و مجید کاظمی خواستار متوقف کردن بی چون و چرای هرگونه مجازات اعدام برای کلیه زندانیان سیاسی و عمومی است.
نه به اعدام
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
چاره کارگران و زحمتکشان وحدت و تشکیلات
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
سی ام اردیبهشت ۱۴۰۲