در چند روز گذشته و در جریان سفر وزیر کار و رفاه اجتماعی به شوش, اولین جلسه شورای اسلامی کار در هفت تپه برگزار شد. بعضی از افراد به اشتباه فکر میکنند که تایید شورای اسلامی کار هفت تپه از سوی وزیر کار و اداره کار, به نفع کارگران خواهد بود. در اینجا لازم است چند نکته را یادآوری کنم. اول اینکه, تقریبا نزدیک به ۴ دهه است که کارگران اجازه تشکیل شورای اسلامی کار را دارند. اما در طول این سال ها شاهد بوده ایم که نه تنها کارگران در قالب شورای اسلامی کار نتوانسته اند به مطالبات خود برسند, بلکه شوراهای اسلامی کار سد راه مبارزه متحدانه کارگران بودند و در عمل ابزار سرکوب کارگران بودند. کارگران در درون شورای اسلامی کار نمی توانند مطالبات خود را پیگیری کنند چرا که شورای اسلامی کار به دولت و به کارفرما وابسته است و منافع آنان را نمایندگی میکند نه منافع کارگران را.
نکته دوم این است که در این مقطع زمانی, که کارگران هفت تپه شعار " نان, کار, آزادی/ اداره شورایی" را مطرح کرده اند و نمایندگان واقعی کارگران هفت تپه از جمله اسماعیل بخشی و علی نجاتی در زندان هستند و یا در بیرون زندان تحت فشار هستند, تشکیل شورای اسلامی کار تنها یک هدف را دنبال میکند و آن هم خنثی کردن کامل مبارزات کارگران هفت تپه است.
برخلاف گفته برخی از افراد, رویکرد اداره کار به مطالبات کارگران هفت تپه تغییر نکرده است, بلکه روش سرکوب کارگران در این برهه زمانی تغییر کرده است. همزمان که اسماعیل بخشی در زندان برای اعتراف علیه خود تحت فشار است, وزارت کار و اداره کار سعی دارند با این ترفند جدید یعنی رسمیت دادن به شورای اسلامی کار هفت تپه, مبارزات کارگران را خنثی کنند و چانه زنی و کاغذ بازی را جایگزین اعتراض و اعتصاب کارگران کنند.
کارگران هفت تپه باید با هوشیاری, این ترفندها و فریب کاری ها را خنثی کنند و جلسات شورای اسلامی کار را تحریم کنند. کارگران هفت تپه باید اتحاد و همبستگی خود را حفظ و تقویت کنند. تجربه به ما کارگران آموخته است که تنها تشکلی که مستقل از دولت و کارفرما باشد می تواند کارگران را یک قدم به مطالباتشان نزدیک تر کند.
زنده باد کارگران مبارز هفت تپه.
پیام ارسالی از یک فعال کارگری
انتشار توسط: کانال مستقل کارگران هفت تپه