صدور و اجرای دو حکم اعدام در کرج و قوچان

مردی با پلیس کرج تماس گرفت و خبر داد زنی با خانه‌اش تماس گرفته و کمک خواسته و نشانی خانه‌ای دو کوچه پایین‌تر در محله ماهدشت را داده و تلفن را قطع کرده است. بعداز آن هر چه تماس گرفته تا از ماجرا سر در بیاورد، آن زن پاسخ نداده است. بنابراین به آن ساختمان رفته و توانسته آپارتمان مورد نظر را پیدا کند، اما با صحنه عجیبی روبه‌رو شده بود. سه نفر در آن خانه به قتل رسیده و زن میانسالی هم زخمی شده بود.
با این تماس ماموران همراه قاضی ابراهیم مرادی، کشیک قتل دادسرای جنایی کرج برای بررسی ماجرا در آنجا حاضر شده و با اجساد قربانیان که پدر ۶۰ ساله خانواده و دختر ۲۲ و پسر ۳۰ ساله‌اش بودند رو به رو شدند. مادر زخمی خانواده هم به بیمارستان منتقل شد و با تلاش پزشکان از مرگ نجات یافت. بررسی‌های اولیه بازپرس جنایی و تیم تحقیق نشان ‌داد سه عضو خانواده ساعاتی از مرگشان می‌گذرد. هیچ وسیله‌ای از خانه سرقت نشده و احتمال اینکه آنها قربانی سرقت شده باشند، رد شد. بنابراین ماموران به مادر خانواده مشکوک شدند. او در جریان تحقیقات سرانجام به قتل اعضای خانواده‌اش اعتراف کرد و گفت چون بیماری سرطان داشتم آنها را کشتم و می‌خواستم جان خود را هم بگیرم که نشد و زنده ماندم.
 متهم بعد از بازسازی صحنه قتل در حالی روانه زندان شد که پزشکی قانونی سلامت روانی او را تایید کرده بود.
پرونده وی با صدور جلب به دادرسی به اتهام مباشرت در سه فقره قتل به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان البرز ارسال شد. با گذشت نزدیک به دو سال، زن میانسال از زندان به شعبه دوم کیفری استان البرز منتقل شد و از سوی قاضی محمد‌حسینی رازلیقی و مطهری قاضی مستشار شعبه مورد محاکمه قرار گرفت.
سپس زن میانسال در جایگاه قرار گرفت و به دفاع از خود پرداخت و گفت: “ما خانواده خوبی بودیم و مشکل زیادی نداشتیم. دو ماه قبل از جنایت متوجه شدم به سرطان مبتلا شده‌ام و این بیماری آن‌قدر در وجودم ریشه دوانده که به‌زودی فوت می‌کنم. همین ماجرا شوک بزرگی برایم بود و نمی‌توانستم بیماری‌ام را به خانواده‌ام بگویم. می‌ترسیدم بعد از مرگ سرنوشت تلخ و سختی برای آنها رقم بخورد. راز بیماری را پنهان نگه داشتم و تصمیم گرفتم آنها را هم بکشم تا از مرگم دچار ناراحتی و مشکل نشوند”.
 وی افزود: “چند بار داروی بیهوشی خریدم تا با آن جان همگی‌مان را بگیرم که نشد. سرانجام شب حادثه دارو‌ها را داخل آب ریختم و به سه عضو خانواده‌ام دادم که نوشیدند. آن شب دختر و پسرم پس از خوردن آن بیهوش شدند. اما نیمه‌های شب متوجه شدم شوهرم هنوز بیهوش نشده است”.
متهم به قتل ادامه داد: “روز بعد با ضربه‌های چاقوی آشپزخانه، آنها را به قتل رساندم. وقتی به خود آمدم پشیمان شدم، همین‌طوری شماره‌ای را گرفتم و درخواست کمک کردم، بعد هم با چاقو ضربه‌هایی به خودم زدم تا بمیرم که زخمی شدم ولی زنده ماندم. ای‌کاش من هم می‌مردم. زودتر اعدامم کنید تا بمیرم و نزد شوهر و دو فرزندم بروم. تحمل دوری از آنها برایم سخت است”.
متهم بعد از آخرین دفاع با تجدید قرار قانونی روانه زندان شد. در ادامه قاضی محمد‌حسینی رازلیقی و محمد مطهری قاضی مستشار شعبه دوم کیفری استان البرز وارد شور شدند و این متهم را به سه بار اعدام محکوم کردند.
اجرای حکم یک زندانی در زندان قوچان
به گزارش سازمان حقوق بشر ایران، صبح روز چهارشنبه ۱۰ بهمن ماه، حکم اعدام یک نفر در زندان قوچان به اجرا درآمد.
این زندانی که هویتش طیب روز مهر ۳۹ ساله و اهل بیرجند احراز شده است به اتهام قتل به اعدام محکوم شده بود.
یکی از نزدیکان فرد اعدام شده گفت: “طیب سال ۹۵ برای کسی به نام وحید کار میکرد و در ازای مزدش چک گرفته بود، اما این چک در بانک نقد نشد و طیب هم چک را برگشت نزد. او مدام سراغ پولش را می‌گرفتند ولی وحید را پیدا نمی‌کرد. روزی طیب سراغ برادر وحید که اعتیاد داشت میرود تا بلکه آدرس وحید را بگیرد، او هم آدرس را نمی‌دهد و بین طیب و برادر وحید درگیری رخ می‌دهد و برادر وحید در حین نزاع کشته می‌شود”.
این منبع در ادامه گفت: “طیب می‌گفت فقط او را هل دادم و سرش به کنار جدول خورد و دچار خونریزی مغزی شد. وحید هم در طی این مدت بدهی خود را به خانواده طیب بازگرداند و خودش از کسانی بود که رضایت نداد و خواستار اعدام طیب بود”.
اعدام این زندانی تا لحظه تنظیم این خبر از سوی رسانه‌های داخل ایران اعلان نشده است.
بنا بر گزارش نهادهای بین‌المللی، ایران به تناسب سرانه جمعیت و میزان اعدام، رتبه نخست اعدام شهروندان خود در دنیا را دارد.
بر اساس گزارش مرکز آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در دوره یکساله (اول ژانویه ۲۰۱۸ تا ۲۰ دسامبر ۲۰۱۸) دست‌کم ۲۳۶ شهروند اعدام شدند و ۱۹۵ تن دیگر به اعدام محکوم شدند. از جمله اعدام شدگان باید به اعدام ۶ کودک-مجرم اشاره کرد و همین‌طور به محل اجرای ۱۳ حکم اعدام که در ملأعام بوده است.
بنا بر همین گزارش بیش از ۷۲ درصد اعدام های صورت گرفته در ایران توسط دولت یا نهاد قضایی اطلاع رسانی نمی‌شوند که اصطلاحا آن را اعدام “مخفیانه” می‌خوانند.