"پیشوند - علیه بیکاری: بیکاری بنا به تعریف یک پدیده اجتماعی است. روندهای اقتصادی و اجتماعی حاکم بر آن ناظر است. کارگران بیکار میشوند بخاطر اینکه اخراج میشوند. کارگران بیکار میمانند بخاطر اینکه بکار گرفته نمیشوند. بیکاری حاصل سیاستهای بیکارسازی است. بیکاری با ورقه امضا شده کارفرما و کارگزینی کارخانه شروع میشود. اما در یک شعبده بازی بیکاری به فرد و خصوصیات و تصمیم فردی او تغییر پیدا میکند. با این "لغزش" همه چیز وارونه میشود. بیکاری جایش را به بیکارگی میدهد. وزیر کار منجی از آب درمیاید، سرمایه دار هیبت قربانی هنوز خیرخواه بخود میگیرد و دو قورت و نیمش باقی است که چند نفر را تا اطلاع ثانوی بکار گرفته است!".
بوی بد نصیبِ ما بوشهری‌هاست، پولش سهم دیگران! سیدعلی‌اکبر فاطمی در تشریح مصائب کارگران عسلویه بر ناکارآمدی سیستم جذب نیرو اشاره میکند و می‌گوید: مردم بوشهر درگیر آلودگی‌های صنایع هستند اما سهمی از سود این صنایع ندارند. به گزارش خبرنگار ایلنا، نامِ «عسلویه» با آلاینده‌ها و اشتغال عجین است اما به گفته‌ی نماینده بوشهر در شورای عالی استان‌ها، سهم مردم بومی فقط «آلودگی و تخریب محیط زیست» است و کار و اشتغال نصیب دیگران شده است. سیدعلی‌اکبر فاطمی در تشریح وضعیت کارگران عسلویه به چند نارسایی عمده اشاره میکند: سلسله مراتب پیمانکاران و تعدیل‌هایی که از این طریق به حقوق کارگران میشود، اخراج و تعدیل‌های گروهی و در نهایت در نظر نگرفتن سهمیه کافی برای اشتغال بومی‌ها.
او معتقد است؛ مردم عسلویه و استان بوشهر سالهاست به امید رفع بیکاری، آلودگی‌های محیطی، بوی بد و زیست آلوده به آلاینده‌ها را تحمل کرده‌اند اما هنوز نرخ بیکاری بومی‌های استان بالاست.
بیش از یک سال است که تعدیل مشکل‌ساز شده
نماینده بوشهر در شورای عالی استان‌ها می‌گوید: کارگران عسلویه، بیش از یک سال است که درگیر مشکلِ تعدیل شده‌اند؛ ماهانه تعداد زیادی از کارگران پیمانکاری اخراج میشوند؛ مراجعات بسیاری از کارگرانی داریم که با وجود چند سال سابقه کار، اخراج شده‌اند؛ کارفرمایان هیچ راه‌حلی هم برای این کارگران ندارند؛ خیلی ساده به آنها می‌گویند بروید خانه ما هر زمان پروژه جدیدی شروع شد، خبرتان می‌کنیم! که البته هیچ وقت آنها را دعوت به کار نمی کنند.
فاطمی معتقد است؛ اخراج و تعدیل، بیشتر گریبانِ «بومی‌ها» را میگیرد؛ گاهی به بهانه اتمام پروژه و گاهی به بهانه‌ی عدم نیاز، کارگران را بیکار می‌کنند.
معاون حقوقی نظارتِ شورای عالی استان‌های کشور ادامه میدهد: شرکت پیمانکاری و کارفرمایان در مواردی اعلام پذیرش نیرو هم می‌کنند منتها مشخص نیست نیرو از کجا می‌گیرند و چه کسانی را استخدام می‌کنند! بومی‌ها در این بین سهمی از اشتغال ندارند؛ درحالیکه ما در استان بوشهر، هم نیروهای باسابقه داریم، هم نیروهای تحصیلکرده داریم؛ هم افراد متخصص فنی و عمرانی داریم. حتی کارگر ساده هم زیاد داریم؛ در استان بوشهر، از عسلویه تا دیلم، کارگر ساده و متخصص، بسیار است ولی متاسفانه شرکت‌ها هیچ اهتمامی برای جذب این نیروها ندارند.
فشارهایی برای جذب نیروهای غیربومی
فاطمی با بیان اینکه برخی شرکت‌های پیمانکاری، بین مردم بومی اختلافات درونی ایجاد کرده‌اند، می‌افزاید: این اختلافات و درگیری‌هایی که ایجاد کرده‌اند، بهانه‌ای شده تا از جذب بومی‌ها اجتناب کنند و از خارج استان نیرو بیاورند. گاهی وقت‌ها روابط و فشارهایی که از مرکز به شرکت‌ها وارد میشود، در جذب نیروهای خاص موثر است.
نماینده شورای عالی استان‌ها به الزام قانونی برای جذب 50 درصد نیروی کار از نیروهای بومی اشاره میکند و ادامه میدهد: با وجود تصریح قانون، شرکت‌هایی هستند که فقط 7 یا ده درصد نیروی بومی گرفته‌اند و بیش از 90 درصد نیروهایشان غیربومی‌ست.
او معتقد است؛ بیشتر اعتراضات کارگران عسلویه به موضوع «تبعیض» بازمی‌گردد: بیشتر نیروها از تبعیض می‌نالند؛ چراکه برنامه منسجم و زمان‌بندی‌شده برای اشتغال هماهنگ وجود ندارد و هر شرکت پیمانکاری ساز خودش را می‌زند. مثلاً در جذب نیرو، هیچ رویه ثابتی وجود ندارد؛ مثل اینکه بگویند براساس آزمون یا سنجش تجربه‌ی کاری جذب می‌کنیم.
عسللویه1
فقط ضرر و زیان نصیب مردم محلی شده است
فاطمی با بیان اینکه ما بوشهری‌ها، آلودگی‌های محیطی را تحمل می‌کنیم به امید اشتغال در پتروشیمی‌ها و صنایع؛ ادامه میدهد: در عمل فقط ضرر و زیان نصیب مردم محلی شده است؛ شما حساب کنید در تهران، همین اخیراً یک روز بوی نامطبوع در هوا بود که چند روز رسانه‌ها و مردم به آن پرداختند اما در استان بوشهر مردم 12 ماه سال، درگیر بوی بد و آلاینده‌ها هستند ولی کسی اهمیتی نمی‌دهد؛ این اصلاً انصاف نیست.
او تاکید میکند: کسی به داد مردم منطقه نمی‌رسد؛ فقط دائماً پز می‌دهند که عسلویه قطب نفتی کشور است!
فاطمی ریشه برخی از مشکلات شغلی کارگران عسلویه را در «شرکت‌های پیمانکاری» می‌داند و می‌گوید: شرکت‌های پیمانکاری بعضاً بومی نیستند و از استان‌های دیگر برای گرفتن پروژه به عسلویه و بوشهر می‌آیند؛ این شرکت‌ها گاهی نیروهای خودشان را با خود می‌آورند و کارشان که اینجا تمام شد، با کل نیروهایشان کوچ می‌کنند به یک استان دیگر.
معاون حقوقیِ نظارت شورای عالی استان‌های کشور در پایان تاکید میکند: باید روی عملکرد شرکت‌های پیمانکاری، نظارت اعمال شود؛ مثلاً اینکه نیروهایشان از کجا می‌آید و بعد از اتمام پروژه قرار است چه اتفاقی بیفتد.