گلرخ ایرایی، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۷ سال حبس و مجازات های تکمیلی محکوم شد. بر اساس حکمی که اخیرا توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری صادر و به خانم ایرایی ابلاغ شده، وی از بابت اتهام “اجتماع و تبانی” به ۶ سال حبس، به اتهام تبلیغ علیه نظام به ۱ سال حبس و همچنین از بابت مجازات های تکمیلی به ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور، ۲ سال ممنوعیت حضور در تهران، ۲ سال ممنوعیت حضور در احزاب، گروه‌ها و دسته‌جات و ضبط گوشی تلفن همراه محکوم شد.
در صورت تایید این حکم در مرحله تجدیدنظر، با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۶ سال زندان در خصوص وی قابل اجرا خواهد بود. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده خانم ایرایی به هرانا گفت: “در حالی که در قانون مجازات جمهوری اسلامی حداکثر میزان مجازات تعیین شده برای اتهام اجتماع و تبانی ۵ سال حبس است، قاضی افشاری گلرخ را بابت این اتهام به ۶ سال حبس محکوم کرده است. او در حالی دلیل این اقدام را تکرار جرم در پرونده های پیشین گلرخ خوانده است که خانم ایرایی در هیچ کدام از پرونده های پیشین خود بابت اتهام اجتماع و تبانی محکومیت قطعی نداشته است.” این منبع مطلع افزود: “نهادهای امنیتی و مراجع قضایی در این مدت بارها به شیوه های مختلف به خانم ایرایی و خانواده اش گفته بودند تنها راه رهایی او از زندان نوشتن درخواست کتبی برای گرفتن عفو است. درخواستی که هر بار با پاسخ رد از سوی گلرخ ایرایی مواجه شد. اکنون قاضی افشاری گفته چون گلرخ ایرایی درخواست عفو ننوشته است، با آزادی موقت او با تودیع قرار وثیقه و تا پایان مراحل دادرسی هم موافقت نمی کند.”
گلرخ ایرایی، روز دوشنبه ۴ مهرماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در منزل خود در تهران همراه با ضرب و شتم بازداشت شد. او مدت ها در بازداشتگاه های پلیس امنیت، آگاهی شاپور و زندان قرچک ورامین بسر برد و در تاریخ ۸ آذر ۱۴۰۱ به بند زنان زندان اوین منتقل شد. وی پیشتر نیز به واسطه فعالیت های خود سابقه بازداشت و محکومیت داشته است.
یک معلم سوختبر در شهرستان سرباز جان باخت
یک معلم سوختبر پس از ۹ روز تحمل درد ناشی از سوختگی در شهرستان سرباز جانش را از دست داد. روز دوشنبه ٢١ فروردین‌ماه ۱۴۰۲، یک معلم که بدلیل مشکلات اقتصادی مجبور به روی آوردن به کار سوختبری شده بود پس از تحمل ٩ روز مجروحیت بر اثر سوختگی در بیمارستانی در شهر زاهدان جان باخت. هویت این شهروند بلوچستانی، `اخترعلی تقوی”، ۴۵ ساله فرزند آخرداد و اهل روستای کوهمیتگ از توابع شهرستان سرباز عنوان شده است. بر اساس این گزارش، وی روز ۱۲ فروردین ماه ۱۴۰۲، بدنبال آتش گرفتن خودرو حامل بنزین در منطقه مرزی ریمدان از توابع شهرستان دشتیاری مجروح شده بود. بدنبال این حادثه، اخترعلی ابتدا به بیمارستان امام علی چابهار منتقل شده و سپس بدلیل وخامت حال وی به بیمارستانی در زاهدان منتقل شد.
احضار مرتضی صیدی فعال کارگری به دادگاه انقلاب
مرتضی صیدی فعال کارگری اهل شهر کامیاران و ساکن تهران به شعبه دوم دادگاه انقلاب شهرستان شهریار احضار شد. بر اساس ابلاغیه‌ای که فعال کارگری مرتضی صیدی روز چهارشنبه ۲۳ فروردین‌ماه ١۴٠٢ دریافت کرده است، نامبرده باید به اتهام «تشکیل گروه با عنوان اتحاد کارگری با گفتمان کمونیستی و به قصد برهم زدن امنیت کشور» باید روز ششم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ در شعبه دوم دادگاه انقلاب شهرستان شهریار حاضر شود. مرتضی صیدی، نصرالله امیرلو و محمد ایران‌نژاد روز دوم آبان‌ماه ۱۴۰۱ نیز در شعبه ١٠١ دادسرای شهر قدس جهت رسیدگی به پرونده احضار شدند. این فعالین کارگری در فروردین‌ماه ۱۴۰۱ بازداشت و پس از مدتی به قید وثیقه آزاد شده بودند. محاکمه آنها از بابت اتهام “تشکیل اتحادیه کارگری با رویکرد مارکسیستی در جهت اقدام علیه امنیت ملی” عنوان شده است. روز یک‌شنبه ۳۰ مردادماه ۱۴۰۱، سه فعال کارگری محمد ایران‌نژاد، مرتضی صیدی و نصرالله امیرلو از طریق ابلاغیه‌هایی جداگانه جهت اخذ آخرین دفاع به دادسرا احضار شدند. از میان آنها محمد ایران‌نژاد هم اکنون در حال سپری کردن دوران محکومیت پیشین خود در زندان اوین است. مرتضی صیدی و نصرالله امیرلو، روز جمعه ۲۶ فروردین‌ماه ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. آنها پس از چند روز از پلیس امنیت قلعه حسن‌خان تهران به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدند. آقای امیرلو در تاریخ ۱۲ اردیبهشت‌ماه و آقای صیدی در تاریخ ۱۹ اردیبهشت‌ماه با تودیع قرار وثیقه از بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین موقتاً و تا زمان پایان مراحل دادرسی آزاد شدند.
تداوم بازداشت و بلاتکلیفی رفیق سلیمی
رفیق سلیمی از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری ١۴٠١، با گذشت بیش از چهار ماه نیم از زمان دستگیری کماکان در قرنطینه زندان مرکزی سنندج در بازداشت و بلاتکلیفی بسر می‌برد. روز یک‌شنبه ۹ بهمن‌ماه ۱۴۰۱، خانواده رفیق سلیمی جهت اطلاع از وضعیت پرونده وی به دادگاه مراجعه کرده بودند که به آنها اعلام شد، کیفرخواست رفیق سلیمی توسط شعبه دوم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب شهر سنندج صادر و پرونده وی به دادگاه انقلاب ارجاع داده و بر اساس این کیفرخواست که توسط قاضی نقی‌زاده معاون دادستان و رئیس شعبه دوم دادسرای عمومی و انقلاب شهر سنندج صادر گردیده آقای سلیمی به «افساد فی‌الارض» متهم شده است. رفیق سلیمی روز چهارشنبه ۲۸ دی‌ماه ۱۴۰۱ پس از گذشت بیش از ۵۰ روز بازداشت و شکنجه در بازداشتگاه‌های اداره اطلاعات، به زندان مرکزی سنندج منتقل شده است. رفیق سلیمی و پسرش فواد سلیمی روز دوشنبه ۷ آذرماه ١۴٠١ توسط نیروهای امنیتی شهر سنندج در محل کار فواد سلیمی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده بودند. سرانجام روز یک‌شنبه ۱۸ دی‌ماه ۱۴۰۱ فواد سلیمی با تودیع قرار وثیقه یک میلیارد تومانی به صورت موقت و تا زمان پایان مراحل دادرسی از زندان مرکزی سنندج آزاد شد. رفیق و فواد سلیمی طی مدت بازداشت از دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده محروم بوده‌اند.
بیانیه کانون فرهنگیان گیلان در اعتراض به زندانی شدن سه عضو هیئت مدیره کانون صنفی فرهنگیان گیلان
در بیانیه ای که کانون فرهنگیان گیلان در اعتراض به زندانی سه تن از معلمان این استان منتشر کرده، آمده است: جای تأسفِ بسیار است که در اولین روزهای فعالیت های آموزشیِ مدارس در سال جدید، سه تن از اعضای کانون صنفی فرهنگیان گیلان آقایان انوش عادلی، محمود صدیقی پور و عزیز قاسم زاده که هر سه از خوشنام ترین فرهنگیانِ نه تنها استان ما، بلکه کشور هستند، تنها به خاطر پیگیری مطالبات پیش گفته که به یک سال حبس تعزیری محکوم شده بودند، برای اجرای حکم، به زندان لاکانِ رشت فرستاده شده اند. کانون صنفی فرهنگیان گیلان به نمایندگی از فرهنگیان شاغل و بازنشسته این منطقه، با باور به این نکته که جای معلم نه در زندان که در کلاس درس است، ضمن محکوم کردن این اقدامِ قوّه قضائیه، مصرّانه خواهان آزادی بی قید و شرط این معلمان دلسوز و همچنین سایر همکاران در بندمان از جمله آقایان اسماعیل عبدی، رسول بداقی، جعفر ابراهیمی و محمد حبیبی است و تا رهایی این عزیزان از حبس و دریافت پاسخی شایسته برای مطالبات فوق الذکر، بر این خواسته های برحق و عادلانه به صورتی قانونی پای خواهد فشرد.
انتشار «گواهی فوت» رسمیِ عده‌ای از کشته‌شدگان اعتراضات در حساب توییتری «۱۵۰۰ تصویر»
حساب توییتری «۱۵۰۰ تصویر» به تعداد زیادی از گواهی‌های فوت که برای کشته‌شدگان اعتراضات صادر شده دست یافته و از روز چهارشنبه اقدام به انتشار تعدادی از آنها کرده است.
علت مرگ شماری از جان‌باختگان اعتراضات «زن زندگی آزادی» در «گواهی وفات» آنها «نامعلوم» قید شده و در برخی گواهی‌ها به کاربرد «اسلحه و گلوله جنگی» اشاره شده است.
در گواهی وفات برخی کشته‌شدگان که حساب کاربری «۱۵۰۰ تصویر» از روز چهارشنبه، ۲۳ فروردین، اقدام به انتشار آنها کرده است، علت فوت به دلیل آسیب‌هایی چون پارگی سیاهرگ، خردشدگی و متلاشی شدن جمجمه، شوک هِموراژیک (از دست‌رفتگی حجم زیادی از خون)، پارگی عروق و آسیب شدید نُسج عنوان شده که همگی به اصابت گلوله اشاره دارد.
بازداشت سعید سیف مدیرمسئول سایت دیدهبان ایران و بی‌خبری خانواده پس از گذشت دو روز
سعید سیف، روزنامه نگار ایرانی و مدیر مسئول سایت خبری «دیدهبان ایران» بازداشت شده است. عسل اسماعیل‌زاده، همسر آقای سیف در توییتی نوشت: «همسرم سعید سیف روز سه شنبه ۲۲فروردین ماه به قصد پیگیری پرونده اش به دادسرا مراجعه کرد و بازداشت شد و تا این لحظه هیچ اطلاعی از نهاد بازداشت کننده و محل نگهداری ایشان ندارم.» میلاد علوی، روزنامه نگار در ایران هم نوشته که آقای سیف روز سه شنبه و پس ازمراجعه به دادسرا برای پیگیری شکایات مربوط به سایت دیدهبان ایران بازداشت شده است. او نوشته: «اخرین تماس او ساعت ۱۰ونیم صبح همان روز بوده که گفته «باید گوشی راخاموش کنم». از آن زمان به بعد، همسرش، نه اطلاعی از سعید و اتهامش دارد و نه نهاد بازداشت کننده.»
Print Friendly, PDF & Emailچاپ کن
اشتراک‌گذاری این: