نخستین جلسه پنجمین پارلمان عراق روز گذشته با حواشی بسیاری برگزار شد. چند نکته درباره نشست دیروز قابل اشاره است:
- روند کلان تحولات عراق از ابتدای اکتبر ۲۰۱۹ نشان می‌دهد که سیاست‌ورزی بخش سیاسی گروه‌های مقاومت رو به اضمحلال است. نحوه مواجهه با اعتراضات، تشکیل دولت الکاظمی، تصویب بودجه، انتخابات زودهنگام پارلمانی و جلسه روز گذشته پارلمان حاکی‌ست کمیته هماهنگی نیروهای وابسیه به جمهوری اسلامی از کارآمدیی لازم برای مواجهه با بحران‌های گوناگون برخوردار نیست.
- فارغ از درگیریهای جلسه روز گذشته مشخص شد که جریان صدر -از روش‌های گوناگون- توانایی تغییر فضا را به سود خود دارد. تجمع هواداران و شبه نظامیان وابسته به مقتدی و رفتار نمایندگان این گروه در چند روز اخیر حاکی از سیاست‌ورزی تهدیدزای مقتداست که می‌تواند دوستان امروز مقتدی -الحلبوسی و بارزانی- را به دشمنان فردا تبدیل کند.
- خروج المشهدانی از پارلمان و رأی‌گیری در غیاب وی، اگرچه ابهامات حقوقی دارد، اما تجربه اعتراض به نتایج انتخابات نشان داد کمیته هماهنگی شیعیان و نیروهای وابسته به ایران احتمالاً راهی جز پذیرش ریاست الحلبوسی ندارد. به‌ویژه پس از پیام تبریک بازیگران داخلی و خارجی.
- جلسه دیروز نشان داد، مدل همکاری مثلث مقتدی، بارزانی و الحلبوسی تاکنون نتیجه‌بخش بوده و احتمالاً علاوه بر انتخاب رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر در تحولات بعدی عراق نیز دنبال شود. برون‌داد چنین وضعیتی، افول نیروهای محور مقاومت، پیام هرج و مرج‌خواهی این گروه‌ها به افکار عمومی و تقویت نقش برخی بازیگران خارجی مانند امارات است.
درمجموع اگرچه کل ساحت سیاسی عراق و احزاب سنتی این کشور نیاز به یک پوست‌اندازی جدی دارند، اما نیروهای نزدیک به محور مقاومت شاید پیش و بیش از دیگران باید به بازیابی خود بپردازند.