از آدلف هیتلر هیچ بازمانده‌ای به جا نماند و پس از نابودی نازیسم دیگر كسی اسم فرزندش را آدلف یا اسم كوچكش را هیتلر نگذاشت؛ تصور كنید امروز بازمانده‌ای از خانواده رایش سوم در آلمان علم شود و اعلام كند كه "انتخابات از نان شب واجب‌تر است"؛ فكر می‌كنید جامعه آلمان و افكار عمومی در جهان چگونه بدرقه‌اش كنند؟! اگر حزب نازی و هیتلر زمین نمی‌خورد و در جنگ جهانی دوم شکست نمی‌خورد، بدون شك امروز شخصیت‌ها و نمایندگانش در کنار نمایندگان جمهوری اسلامی و هیٸت حاكمه انگلستان، فرانسه، آمریکا و روسیه، مشغول تمرین "حقوق بشر" بودند و جهان برای رسیدگی به هالوکاست و فجایع فاشیسم، باید "انتخابات پشت انتخابات" در آلمان هنوز صبر می‌کرد و احتمالاً قضاوت‌های "حقوق بشری" امروز اصلاح‌طلبان ایرانی در مورد فجایع و ماهیت جمهوری اسلامی هم خریدار بیشتری پیدا می‌کرد! اما رایش سوم سقوط کرد و بر متن آن پرده از گوشه‌هایی از جنایات فاشیسم هیتلری برداشته شد. از آن موقع تا امروز، کسی اسم و شهرت فرزندش را آدلف یا هیتلر نمی‌گذارد.
حسن خمینی بازمانده‌ای از تبار نظام اسلامی است كه هنوز سر كار است و بنیانگزارش روح‌الله خمینی بود؛ جریانی كه توسط غرب و با توافق كامل اپوزسیون بورژوایی ایران در نشست گوادلوپ ساخته پرداخته شد تا انقلاب عزیز ۵۷ را از ترس به قدرت رسیدن كمونیسم و مرام اشتراكی در ایران به خون بكشند؛ نظامی كه سران ریز و درشت آن در طول این چهل سال به هر كاری دست زدند كه جنایاتش را در مقابل چشمان سه نسل جدید و جوان جامعه ایران رفو كنند و نتوانستند. خمینی و لقبش یادآور دوران سیاه كشتار كمونیست‌ها و آزادیخواهان در دهه ۶۰ است؛ حسن خمینی با این اسم و رسم و پیشینه نامقدس، آنهم در شرایطی كه جامعه از هر دو بال نظام عبور كرده، مردم را به انتخابات فرا می‌خواند؟! بگذاریم نفرت و انزجار جامعه را هرچه فشرده تر بكنند؛ ما كمونیست‌ها و طبقه كارگر در ایران، فراتر از بالماسكه انتخابات عالیجنابان را نگاه می‌كنیم. آقایان و سلحشوران نظام از دیماه ۹۶ تا امروز، گوش‌شان را به زمين چسباننده‌اند و لرزش بنيادهاى اين نظم ارتجاعى را حس کرده‌اند. جدال جارى در جامعه ايران جدال آزاديخواهى با استبداد و ارتجاع در همه اشکال آن است. شخصيت‌هاى جلوى صحنه، رهبران كارگری و سوسیالیست‌ها هستند كه با تكیه بر جنبش عظیم آزاديخواهى و مساوات‌طلبى در اعماق جامعه ایران عروج كرده‌اند؛ این تمایلات و مطالبات حول پرچم "معیشت، رفاه، امنیت و آزادی"، می‌رود كه آینده سیاسی ایران را بسازد...
این نظام باید خود را برای روزهایی آماده كند كه دیگر كسی اسم فرزندش را خمینی نمی‌گذارد.
