گاردین: مرگ مشكوك ۲۹ پناهجو در مراکز مهاجرتی انگلیس

به نقل از گاردین، هویت و علت مرگ پنهاجویان فاش نشده است. این در حالیست که بیشتر آن‌ها بین ۲۰ تا ۴۰ سال سن داشته و زمانی که به انگلیس مهاجرت کردند به لحاظ جسمانی سالم بوده اند.

یکی از قربانیان فردی به نام «محمد کامرا» ۲۷ ساله از کشور ساحل عاج است که نهم نوامبر (۱۹ آبان) جسد او در اتاقش یافت شد. او که از مسیر لیبی وارد انگلیس شد، پیش از مرگ از درد کمر رنج می‌برد. محمد کامرا بوسیله قایق بادی از مسیر پر خطر کانال مانش وارد سواحل جنوب شرق انگلیس شد.

یکی از دوستانش که او را همراهی کرده بود گفت: محمد فردی اجتماعی بود و زمانی که وارد خاک انگلیس شدیم می‌خندید چون معتقد بود که زندگی جدیدی را خواهد داشت.

یک سخنگوی وزارت کشور انگلیس این حادثه را تائید اما علت فوت او را اعلام نکرد.

عبدالله احمد عبدالله الحبیب ۴۱ ساله نیز که از یمن به انگلیس مهاجرت کرده بود جسدش ۶ اوت (۱۶ مرداد) در یکی از مراکز مهاجرتی وزارت کشور در منچستر پیدا شد. او تابستان گذشته به همراه سایر پناهندگانی که از یمن و سوریه مهاجرت کرده بودند از مسیر کانال مانش به انگلیس سفر کرد. ماموران مرزی انگلیس آن‌ها را سه روز در مرکز مهاجرتی بدفوردشایر حبس و سپس به منچستر منتقل کردند.

۳۰ نوامبر  (۱۰ آذر) هیئت منصفه‌ای در انگلیس مرگ «اسکار اوکووریم» پناهجوی نیجریه‌ای که بر اثر خونریزی مغزی جان داد غیر طبیعی تلقی کردند.

شورای پنهاجویان اسکاتلند خواستار تحقیقات کامل و مستقل درباره مرگ این افراد شده است. هم زمان گروهی از نمایندگان مجلس از شهرستان گلاسکو نیز خواستار بررسی علت مرگ سه پناهجو در این منطقه شده‌اند.

«مرسی باگوما» از کشور اوگاندا یکی از این افراد است که جسدش در کنار تخت فرزندش یافت شده است. عدنان اولبه و بدرالدین عبدالله ادم از سوریه نیز به ضرب گلوله پلیس از پا درآمدند.

«کلر موسلی» موسس و بنیان گذار موسسه خیریه «کر۴کاله» در این باره می ‌گوید: شرم‌آور است که پناهجویان بیشتری در مراکز مهاجرتی وزارت کشور انگلیس نسبت به بندر کاله و یا آن‌هایی که تلاش می‌کنند از کانال مانش مهاجرت کنند جان می‌دهند. پناهجویان افراد مقاوم و سرسختی هستند. آن‌ها مسیر پر مشقتی را از جهنم لیبی پشت سر می‌گذارند و سختی‌های باورنکردنی را سپری می‌کنند تا خود را به اینجا برسانند. اما رفتاری که با آن‌ها در این کشور داریم ظالمانه است.

وی افزود: دولت ما نیازهای اولیه زندگی مانند غذا و البسه کافی نمی‌دهد. آن‌ها را در پادگان‌های نظامی و هتل‌های نمور قفل و زندانی می‌کند و به جای اینکه سریع‌تر به پرونده آن‌ها رسیدگی کند، دائما را تهدید به اخراج می‌کند.

این تحولات در حالی صورت می‌گیرد که دادگاه عالی انگلیس دیروز با صدور حکمی اعلام کرد که وزارت کشور از پس مسئولیتی که در راستای حفاظت از حقوق بشر دارد بر نیامده است.