اهالی شش ناحیهٔ ایتالیا، ۲۰ و ۲۱ سپتامبر به پای صندوقهای رأی رفتند تا در "اولین انتخابات پس از دوران کووید" شرکت کنند.
جناح راستمیانه به رهبری ماتئو سالوینی رهبر حزب راستگرای لیگ شمال در سه انتخابات از شش انتخابات محلی برنده شده است و موقعیت خود در ونتو و لیگوریا (در شمال ایتالیا) را هم حفظ کرده است و در ناحیهٔ خودمختار مارکه که همواره در دست چپها بوده هم در حال پیروزی است.
به این ترتیب ائتلاف حاکم چپ میانه فقط در پنج منطقه پیشتاز است و شاید بتواند ناحیههای کامپانیا، پولیا و توسکانی را که یکی از پایگاههای سنتی جناح چپ است، حفظ کند.
سالوینی شکست خود در توسکانی که بزرگترین و بهترین جایزه این انتخابات بود و برای آن انرژی زیادی مصرف کرده بود، را نادیده گرفته و در صفحهٔ فیسبوک خود با خوشحالی نوشت :"از فردا ۱۵ ناحیه از ۲۰ ناحیهٔ کشور توسط لیگ شمال و جناح راست میانه اداره خواهد شد".
نگاهی دقیقتر به نتایج انتخابات نشان میدهد واقعیت به این سرراستی هم که رهبر حزب لیگ شمال نشان میدهد، نیست.
بسیاری از مفسران نتایج انتخابات را نشانهای از تغییر نظر ایتالیاییها نسبت به عوامگرایی (پوپولیسم) میدانند که در سال ۲۰۱۸ انتخاب کردند، زمانی که لیگ شمال به سومین حزب قدرتمند در ایتالیا تبدیل شد و سالوینی سکاندار این حزب، سیاستمدار عوامگرایی بود که مسیر شهرت را میپیمود.
کاهش محبوبیت
ناحیهٔ ونتو که لوکا زایا با اختلاف زیاد به پیروزی رسید باعث نگرانی سالوینی است. زایا از اعضای سرشناس حزب راستگرای لیگ شمال است اما در فهرست نامزدهای "مستقل" در این انتخابات شرکت کرد و با اختلاف بارزی نسبت به نامزد حزب سالوینی برنده شد.
گرچه سالوینی عجله کرد و اعلام کرد که به نتایج انتخابات افتخار می کند و هیچ دلیلی برای ترس از "رقابتهای داخلی" ندارد، اما به نوشتهٔ روزنامهٔ ایتالیایی ایل فاتو کئوتیدیانو "پیروزی آشکار زایا نشان می دهد که ایتالیایی ها از سبک خودنمایانهٔ سالوینی و برنامههای گفتگو، سخنرانیهای عمومی و عکسهای سلفی او خسته شدهاند در حالی که زایا، به ندرت در تلویزیون حاضر می شود و ترجیح می دهد وقت خود را صرف حل مسائل واقعی کند، مدیر خوبی که اهل عمل گرایی و کارشناسی است؛ به نظر میرسد هیچ کس دیگر نمایشهای سالوینی را دوست ندارد".
روزنامهٔ جناح چپ میانه، لا رپوبلیکا مینویسد که هیچ یک از نامزدهای راست میانه دیگری که در انتخابات پیروز شدهاند ، از لیگ نیستند.
جیوانی توتی از حزب فورزا ایتالیا است، حزبی که سیلویو برلوسکونی آن را بنیان گذاشت. در حالی که پیروزی "تاریخی" فرانسیکو آکوارولی بر نمایندگان چپ میانه در ناحیهٔ مارکه پیروزی حزب دست راستی "برادران ایتالیا" به رهبری جورجیا ملونی است. در پایان این مقاله نوشته شده: "سالوینی پیروز است اما در واقع بازنده است".
حتی روزنامهٔ طرفدار سالوینی، ایل جورناله، به وجود مشکلاتی اذعان کرده است و نوشته است که "نتایج انتخابات برای سالوینی دلسردکننده و نشاندهندهٔ اولین ناکامی او در رهبری جناح راست میانه است". این مقاله اشاره میکند که سالوینی هنوز توانایی شکست دادن جنوب (ایتالیا، پایگاه چپ) را ندارد و اشتباهات تاکتیکی زیادی مرتکب شده است که باعث میشود " لیگ شمال تا مدتها در همین موقعیت بماند".
اثر کووید
سردبیر لا ریپولیکا، مائوریزیو مولیناری مینویسد:" هنوز خیلی زود است که بگوییم ضعف جناح عوامگرای حاکم همین یک بار است یا ادامه خواهد داشت. اما با نگاه به نتایج این انتخابات به خوبی میتوان دریافت که ایتالیاییها اکنون اولویتهای دیگری دارند، از ادارهٔ امور داخلی تا اقتصاد و بهداشت و آموزش و پرورش و همهٔ این امور به سختی با رویکردهای غیرسیاسی محبوب عوامگرایان یا سیاستهای ضدمهاجران حزب حاکم سازگاری دارد".
در دوران همهگیری جهانی به نظر میرسد تمایل رأیدهندگان بیشتر به سوی نامزدهایی است که نوشتههای انتقادی آنها بر ضد کسانی که قوانین دوران قرنطینه را رعایت نمیکنند با استقبال گستردهای روبهرو شده بود..
کارشناسان انتخابات میگویند که کوویدـ۱۹ همه چیز را دگرگون کرد. در دوران همهگیری، مردم در پی پاسخهای خود هستند. به همین دلیل نامزدهای پیروز در کارزارهای انتخاباتی بر ویروس کرونا تمرکز داشتند و این روش باعث موفقیت درجلب اطمینان رأیدهندگان شد.
مسائل رهبری
با اینکه خبر خوشایندی برای سالوینی نیست اما واقعیت این است که رقیب او جورجیا ملونی رهبر برادران ایتالیا به عنوان برندهٔ حقیقی این انتخابات شناخته شده است.
در کنفرانس خبری که در پایان انتخابات برگزار شد، ملونی با اطمینان اعلام کرد که حزب او تنها حزبی بود که در همهٔ مناطق افزایش آرا داشت.
مجلهٔ مسائل روز اینترناسیونال هم اشاره به افزایش نفوذ حزب برادران ایتالیا در برابر لیگ شمال گفت "رأیدهندگان آن به تدریج ریزش میکنند".
قدرت جورجیا ملونی تا حدودی ریشه در این واقعیت دارد که حزب او در مناطق جنوبی بهتر عمل کرده است در حالی که سالوینی با وجود برنامههای طولانیمدت خود با ادعای پروژهٔ لیگ ملی از آلپ تا سیسیل نتوانست به چنین نتیجهای دست یابد.
برادران ایتالیا یک حزب ملیگرای محافظهکار است. جورجیا ملونی در دوران نخست وزیری برلوسکونی، عضو کابینه او بود.
وبسایت لینکیستا میگوید:" این آغاز رقابت برای رهبری جناح راست میانه است".
------
منبع خبر: بی بی سی
دوران افول ماتئو سالوینی در ایتالیا آغاز شده؟
شخصی سازی فونت
- کوچکتر کوچک متوسط بزرگ بزرگتر
- Default Helvetica Segoe Georgia Times
- مدل خواندن