نویسنده: ثریا شهابی
در دو هفته گذشته ایران تنها شاهد مرگ و میر فراوان و سراسری مردم براثر کرونا و صدای شکستن کمر خانواده های میلیونی زیر فشار فقر و گرانی نبود! دو رویداد مهم، آزادی نمایندگان کارگران اعتصابی هفت تپه و متوقف شدن حکم اعدام سه زندانی شورش آبانماه، که هردو به قدرت متحد و متشکل مردم صورت گرفت، بار دیگر از زاویه دیگری از فضای سیاسی و اجتماعی ایران، پرده برداری کرد. این دو رویداد بار دیگر نمای دیگری از ایران با جمهوری اسلامی و آسمان خراش فقر و تباهی و نکبت، و در دل آن جرقه انبارهای عظیم ذخاير باروت انفجارات اعتراضی، را در مقابل چشمان همگان قرار داد!
نمایی که نشان میدهد چگونه در ایران، مردمی به ستوه آمده از فقر و گرانی و مرگ و میر بیشمار از کرونا، دست هایشان را به هم میدهند، به همیاری هم میروند و به تغییر به قدرت متحد و متشکل خودشان عمیقا خوش بین اند! میلیونها نفری که در حالی که تلاش میکنند که در مقابل تباهی و بی تامینی مقاومت کنند، در عین حال قادرند با قدرت و همبستگی خود، ماشین خفقان و سرکوب را فلج و سرانگشتان زمخت و کثیف دستگیری و اعدام را قطع کنند.
پس از موفقیت تلاش متحدانه و متشکل کارگران اعتصابی هفت تپه برای آزادی نمایندگان زندانی شان، ایران شاهد موفقیت تحرک میلیونی مردم برای صدور فرمان "ایست" به ماشین اعدام گروگان های شورش آبانماه شان، بود! نمایندگان کارگران از زندان آزاد شدند و بر پوزه حکومت اعدام، افسار زده شد و اجرای احکام اعدام سه زندانی شورش آبانماه، شورش علیه گرانی و فقر، متوقف شد! هردو رویداد، دستآورد اعتراض متحدانه و متشکل بودند! یکی در کارخانه و دیگری در جامعه! یکی برای معیشت و زندگی انسانی طبقه ای که پشت خط تولید، تولید میکند و دیگری برای حمایت از فرزندان همان طبقه که در شورش خیابانی علیه گرانی و فقر که گلوی دهها میلیون خانواده را فشرده است، گروگان حکومت تبهکاران شده اند! سیل میلیونی هشتگ "اعدام نکنید" همزمان صدای میلیونها نفری است که سربلند از خیزش سرکوب شده خود در آبانماه دفاع میکند. هشتگ "اعدام نکنید"، هشتگ "دفاع از خیزش آبان و دیماه"، هشتگ "مقاومت میکنیم" و "دفاع از جدال برای رفاه و آزادی" علیه یکی از مستبدترین حکومتهای قرن بود.
اعتصاب هفت تپه، فریاد "کارگر زندانی آزاد باید گردد" و طوفان میلیونی هشتگ "اعدام نکنید"، به هم وصل اند! این هردو اجزا یک جنبش و یک تحرک، هم جنس و هم خانواده اند. جنبش و تحرکی که از کارخانه تا منازل دهها و دهها میلیون مردم به تنگ آمده، از کوچه و خیابانهای شوش و دزفول و تهران و سنندج و اصفهان و مشهد و دهها شهر دیگر، مردم را چون ریسمانی سراسری گره به گره و حلقه به حلقه به هم می بافد! جنبشی که هر بار قویتر، متحدتر، خوشبین تر عرض اندام میکند!