شرح حال زندگی پرستاران در خط مقدم، جنگ علیه ویروس کرونا!

آنها میگویند که کمبود وسایل ایمنی چندان جدی است که مجبورند عینکهای پلاستیکی را چندیدن و چند بار دروباره بشویند ، بطوری که دیگر قادر به دیدن با آنها نیستند. شینگوان زینگ، از بیمارستان گوانگزو و یان ژن از بیمارستان سون یات سن، جزء 14000 هزار پرستار کمکی ای هستند که به منطقه ووهان فرستاده شده اند. روایت آنها واقعیتی سخت و پر جنب و جوش را در خطوط اول این نبرد به تصویر می کشد. تعریف میکنند که : استفاده و به تن کردن واسایل ایمنی، انرژی و وقت بسیاری را از ما می گیرد. بسیاری از آنها در حال حاضر برای امتناع از نیاز به رفتن به توالت، دو ساعت قبل از ورود به منطقه ایزوله شده از خوردن و آشامیدن پرهیز میکنند. در نتیجه این ، دهان برخی از پرستارها پوشیده از تاول گردیده و از کمبود شدید گلوکز خون از حال می روند. دو پرستاری که در 24 ژانویه به ووهان رسیده اند همچنان تعریف می کنند:اضافه بر فرسودگی ها و چالنجهای فیزیکی، تیمهای پزشکی از لحاظ روحی و روانی هم به منتهی الیه تحمل خود رسیده اند. آنها میگویند: در کنار اینکه ما پرستار حرفه ای هستیم،اما همچنین انسان هم هستیم، مثل هر کس دیگری ما هم به ستوه می آییم، مضطرب می گردیم و ترس وجود مان را فرا می گیرد. حتی پرستارهای باتجربه هم امکان دارد که گریه کنند، احتمالا به این خاطرکه نمیدانیم چه مدت دیگری اینجا باید مانگدار باشیم، و ما از گروه هایی هستیم که بالاترین ریسک آلوده شدن به این ویروس را دارند. آنها نامه خود را در مجله پزشکی لانست که یکی از معتبرترین مجلات پزشکی جهان است با این پیام و درخواست، به پایان رساندند: "ما به کمک بسیار بیشتری احتیاج داریم، ما از تیمهای پرستاری و از کادرهای پزشکی تمام دنیا درخواست می کنیم که برای کمک به ما در این نبرد، به چین بیایند.
ویلیام وان
از روزنامه واشنگتن پست
ترجمه: فرزاد نازاری