هفته نامه های اکسپرس و لوموند در تازه ترین شماره های خود به تظاهرات و مطالبات مردم در عراق و پیش‌بینی آینده این کشور پرداخته‌اند.

ایران و جهان
شخصی سازی فونت
  • کوچکتر کوچک متوسط بزرگ بزرگتر
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

هفته نامه اکسپرس نوشته است که با آغاز تظاهرات مردم عراق در اول اکتبر گذشته شور و غوغا از سراسر کشور برآمد، تظاهراتی که تاکنون بیش از ۴۰۰ صد کشته بر جای گذاشته است. معترضین عراقی اختلافات مذهبی را به دور افکنده‌اند. آنان تشنه پیروزی، خلع ید بیگانگان از جمله جمهوری اسلامی از امور کشورشان و کسب حاکمیت ملی خود هستند.
تظاهرکنندگان از مداخله جمهوری اسلامی در عراق بخصوص در استانهای جنوبی آن که با سقوط حکومت صدام حسین در سال ۲۰۰۳ میلادی شروع شد، خشمگینند. آنان به نشانه اعتراض به نفوذ گسترده جمهوری اسلامی در عراق به نمادهای آن حمله میکنند. برخی از معترضین روز چهارشنبه ۲۷ نوامبر / ۶ آذر به کنسولگری جمهوری اسلامی در نجف حمله بردند و آن را به آتش کشیدند.

ژان پیر لوئیزار، متخصص تاریخ اسلام در کشورهای عرب خاورمیانه و مدیر بخش مطالعات خاورمیانه مرکز ملی پژوهش‌های علمی فرانسه، به اکسپرس گفته است که جمهوری اسلامی با اعزام شبه‌نظامیان تحت تعلیم سپاه پاسداران برای سرکوب تظاهرکنندگان آنچه را که از استقلال و حاکمیت ملی عراق باقی مانده بود، نابود کرد. تظاهرکنندگان به اقتدار روحانیون شیعی معترضند و با قانون اساسی که آمریکا و جمهوری اسلامی در سال ۲۰۰۵ برای عراق بنیاد نهادند، مخالفند. بنا بر قانون اساسی عراق، تقسیم قدرت میان احزاب شیعی و سنی انجام میشود.
مریم بن راد، پژوهشگر و کارشناس علوم سیاسی فرانسوی، نیز به هفته‌نامه اکسپرس گفته است که مردم عراق متکی به خود است و نیازی به دریافت کمک از کشورهای خارجی ندارد. عراقی‌ها سالها تصرف و اشغال کشورشان را متحمل شدند و اکنون حقیقتاً نفوذ و مداخله بیگانگان را پس میزنند.
اکسپرس نوشته است تقسیم ثروت در کشور نفت‌خیز عراق به مساوات انجام نمیگیرد و به گفته مریم بن راد، دسترسی به آب و برق و طبقه متوسط در این کشور وجود ندارد. این پژوهشگر می‌افزاید که مردم عراق به جمهوری اسلامی ایران که به قصد نوچه‌پروری در میان گردانندگان حکومت به دنبال مشتری میگردد تا آنها را بخرد، به چشم همدست این رشوه‌خواران نگاه میکند.
به گفته او، استعفای نخست وزیر عراق تنها مانوری بود برای آرام کردن معترضین و دولت همچنان به بی عملی خود ادامه خواهد داد.
ژان پیر لوئیزار هم میگوید که اگر عادل عبدالمهدی، نخست‌وزیر مستعفی عراق، با یکی از همقطاران و همفکرانش جایگزین شود، چیزی تغییر نخواهد کرد همانطور که با استعفای سعد حریری در لبنان اتفاق خاصی نیفتاد. بحران کنونی عراق مصیبتی است برای حکومت این کشور که به دست جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا پی‌ریزی شده است. تشکیل حکومت بر پایه تقسیم قدرت میان گروههای مذهبی مختلف آسان ولی انهدام آن بسیار دشوار است.
به عقیده ژان پیر لوئیزار، بحران کنونی عراق نه تنها بزودی برطرف نخواهد شد بلکه درگیری و رویارویی حکومت و معترضین شدت خواهد یافت.
هفته‌نامه میانه‌روی لوموند نیز نوشته است که صفا السرای، شاعر، نقاش، موزیسین، وبلاگ‌نویس و مبارز ۲۶ ساله عراقی که در بیست و هشتم اکتبر در طی تظاهرات مردم در بغداد در پل الجمهوریه بر اثر اصابت نارنجک حاوی گاز اشک‌آور به جمجمه‌اش کشته شد، به سمبل جوانان وطنش مبدل شده که علیه حکومت فاسد خود بپا خاسته‌اند.
‌تصویر او با دستمال گردن فیروزه‌ای رنگش اینک بر پیراهن تظاهرکنندگان، بر دیوار تونلها و بر دیواری در نزدیکی میدان تحریر نقش بسته است و چون نغمه مکرر سازی یاد‌آور مبارزه مردم عراق است.
به گفته یکی از دوستان صفا السرای، پیش از مراسم تشییع جنازه، پیکر او را در آبجو خواباندند و به میدان تحریر آوردند تا همه حضار بتوانند برای آخرین بار به او ادای احترام کنند. تظاهرکنندگان برای بزرگداشت او رقصیدند و پیکرش را به تمام مکانهایی بردند که او عکس گرفته بود. رانندگان اتومبیلها یا موتورهای سه‌چرخه یا توک-توک که به سبب قبول خطر و انتقال مجروحین میدان تحریر به تهور و قهرمانان این میدان شهرت یافته‌اند، از تشییع کنندگان او بودند.