این پیروزی را باید جشن گرفت

از یک طرف اعتراض کارگران هپکو و آذرآب را به خون می کشانند و از طرف دیگر مسلحانه به خانه محمد خنیفر حمله می کنند تا چیزی پیدا کنند و نهایتا کارگران آذرآب را دستگیر و تهدید می کنند. حالا ما ترسیده ایم یا آنها؟! اما یادمان باشد که ما هنوز ذره ای از مطالباتمان عقب نشینی نکرده ایم. آزادی بی قید و شرط را می خواهیم. لغو پرونده سازی علیه کارگران و حامیانشان را میخواهیم. آنها نه تنها مجرم نیستند، بلکه نماینده شریف ترین انسان های این جامعه و صدای آزادی خواهی و برابری طلبی هستند. هرگونه سرکوب کارگران معترض و متحدین این طبقه را محکوم خواهیم کرد و در برابر نابرابری و استثمار خواهیم ایستاد. هرگونه شکافی که سیستم و دستگاه امنیتی میان سوسیالیست ها و کارگران میخواهد بیندازد باید خنثی شود. سوسیالیست ها کسانی نیستند که میخواهند راه صنفی کارگران را سیاسی کنند! وقتی گرفتن حقوق بدیهی و پیش پا افتاده تبدیل به سرکوب امنیتی و پلیسی می شود، معلوم است که نمیتوان برده وار زندگی کرد. همه میدانیم هر حرکت صنفی به سیاست حاکم مرتبط است و سوسیالست ها تنها خواهان اتحاد کارگران فارغ از هر هویت قومی، جنستی و غیره هستند. سوسیالیست‌ها خواهان برپایی جنبش شورایی و لغو مالکیت خصوصی و کارمزدی هستند. به همین دلیل منفعتی در تضاد با کارگران ندارند. هر فردی که راهِ سوخته‌ی "مستند طراحی سوخته" را بخواهد ادامه دهد، به بن بست خورده و خواهد خورد. کارگران در جریان مبارزه طبقاتی، متحدین حقیقی خود را پیدا می کنند؛ زیرا که لغو استثمار و نابرابری امر ماست. این هدفی است که کارگر را با دانشجو و معلم را با پرستار و غیره پیوند زده است و شعار "نان، کار، آزادی، اداره شورایی" را تبدیل به پرچم اصلی تحرکات خود کرد. جنبش مجامع عمومی و شوراهای مستقل کارگری و مردمی تبدیل به راهکاری برای از بین بردن فساد و کنترل تولید و توزیع به دست توده وسیع زحمت کشان شده است. سخنگویان و فعالین این جنبش متحدین بیشتری را پیدا کرده و رهبران عملی جامعه را با خود همراه می کند و این منجر به عقب نشینی و دستپاچگی صف استثمارگران شده است. دیگر با دستگیری و احکام طولانی مدت نمی‌توانند جلوی موج عظیم آزادی‌خواهی و برابری‌طلبی را بگیرند. با طراحی سوخته نه تنها نتوانستند اسماعیل بخشی و حامیان هفت تپه را منزوی کنند بلکه برعکس این همکاری درخشان وزارت اطلاعات با صدا و سیما تبدیل به ضدتبلیغی برای خودشان شد! راهی را که هفت‌تپه و فولاد اهواز از سال پیش برای جامعه بازکردند را باید ادامه داد. ما از دولت و تمامی نمایندگان و حامیان کارفرمایان و سرمایه داران طلبکاریم و از قدرت خود می‌گوییم تا بلکه حساب کار دستشان بیاید. تشکل یابی و آزادی بیان حق بدیهی هر شهروندی است. ما از قدرت متشکل و جمعی خود در قالب شورا و مجمع عمومی میگوییم که قدرت تصمیم گیری را از هرم بالای نظام سرمایه داری می گیرد و به توده وسیع کارگران و نمایندگان‌شان می سپارد. این آزادی موقت به هرصورت نتیجه تلاش و اتحاد یک جنبش و یک حرکت اعتراضی است و می شود دید که میتوان در این نبرد طبقاتی پیروز شویم.
کمپین دفاع از بازداشت‌شدگان هفت‌تپه و زندانیان ترقی‌خواه این پیشروی و پیروزی مهم را به تمامی کارگران و ترقی خواهان تبریک و به مفسدان و مدافعان استثمارگران تسلیت می گوید! امیدواریم تا با اعتماد به نفس بیشتر و با نیروی بیشتر راهمان را تا دستیابی به حق و حقوقمان به انتها برسانیم.
"آلترناتیو ما شوراست"
کمپین دفاع از بازداشت‌شدگان هفت‌تپه و زندانیان ترقی‌خواه
۸ مهر ۱۳۹۸