تئوریسین های استمرار استبداد علیه پراتیسین های لغو استثمار

قلم هایشان گاه در تکریم حاکمان میرقصید و گاه در تحریم مخالفان.احیای تئوری ماکیاولیستی توسط اصلاح طلبان و تایید و تاکید بر سرکوب جامعه مدنی معترض به سیاست های حکومت و همچنین ایجاد شکل مدرنی از سرکوب باعث شد پایگاه اجتماعی-سیاسی اصلاح طلبان به غایت کاهش یابد و چهره حقیقی از پشت آن نقاب دروغین بیرون بزند.
اما مقابل تئوریسین هایی که وظیفه تداوم استبداد را دارند،پراتیسین هایی هستند که مبارزه با استبداد را چه در کلام و چه در گام های خود عجین کرده اند.4زن مبارز(ندا-مرضیه-عاطفه-آنیشا)که در روز جهانی کارگر در تجمع مسالمت آمیز روز جهانی کارگر بازداشت شدند(اصل 27قانون پرنقصان اساسی تجمعات را آزاد اعلام کرده است)،همچنان در بازداشت هستند.آنان نه تئوری محافظه کارانه در برابر حقوق انسانی افراد داشتند و نه انفعال و سکوت نسبت به استبداد.با ضرب و شتم فراوان بازداشت شدند و حالا در بندهای زندان قرچک هم مورد آزار زندانیان با جرایم عادی قرار گرفتند(نقض اصل تفکیک جرائم در زندان) و مسئولان زندان نیز آنان را مورد ضرب و شتم قرار دادند.این 4زن شریف و شجاع ما ناجیان عدالت و امید بوده اند.
کارگران و معلمان در صف اول مبارزه با سلطه و ثروت ناشی از قدرت نامشروع هستند و مطالبات مساوات طلبانه و ترقی خواهانه در اندیشه و شعار دارند که نشانگر طبقه اجتماعی و خواستگاه اجتماعی آنان است.
مبارزات،جدل و نزاع طبقاتی کارگران و حاکمان سرمایه همواره در طول تاریخ بوده است.
چه در دوران برده داری و چه در دوران ارباب-رعیتی فئودالیسمی و... .
امروزه نیز با حکمرانی نئولیبرالیسم بر پیکره نظام سیاسی-اقتصادی سعی بر ایجاد شکل نوینی از برده داری به شکل مدرن دارند تا از افزایش شکاف طبقاتی،دایره قدرت و ثروت خویش را استحکام بخشند.
تجمعات اعتراضی و اعتصابات کارگران با واکنش حاکمیت سرمایه همراه میشود و قلم هایی در جهت تئوریزه کردن استمرار سرکوب و توجیه سرکوب انجام میگیرد تا به قلمرو فئودالی-بورژوایی آنها آسیب نرسد.
معلمان را به دلیل مطالبات سوسیالیستی و برابری خواهانه و مطالبه آموزش رایگان و لغو کالاسازی مدارس به زنجیر میکشند و کارگران را به دلیل احقاق حقوق خویش و افزایش دستمزد و لغو استثمار مزدبگیران به بند میکشند و در خیابان های ساخته به دست کارگران به تصلیب میکشند و تازیانه میزنند.
دانشجو را به جای دانشگاه به مسلخگاه میبرند و تمام دارایی او را به یغما میبرند.
طرح کارورزی ارائه میدهند تا از دانشجو به شکل یک برده مدرن استثمار کنند.
از ابراز و اشاعه مطالبات کارگران در اول مه به مناسبت روز جهانی کارگر و ایجاد یک تجمع مسالمت آمیز ترس و هراس دارند و همگان را قلع و قمع میکنند و برایشان احکام فاقد عدالت حقوقی صادر میکنند تا این کلام آغشته به اعتراض در دهان از حنجره با خنجر بریده شود.
اما در انتها این طبقه کارگر است که به گواه تاریخ مبارزاتی پیروز نزاع طبقاتیست و این چهارجوهر ایستاده در تقابل با استبداد،آزاد و رها خواهند شد از این بیداد..
✍️سعید رضایی