در روزهای اخیر خبر دو درگیری بین نیروهای احزاب ناسیونالیست، قومی و مذهبی کردستان ایران در خاک کردستان عراق اتفاق افتاده است. یکی صف آرایی و تیراندازی نیروهای دو جریان کومله ی عبدالله مهتدی و عمر ایلخانیزاده در اردوگاه هایشان در مقابل هم در زرگویز و دیگری محاصره نیروهای خه بات از جانب حزب دمکرات در کوهستانهای قندیل.
پتانسیل احزاب کوردی برای دست بردن به اسلحه در حل اختلافات شان پدیده ی جدیدی نیست و برای مردم کردستان شناخته شده است. اما جالب اینجا است که همین جریانات بارها در اتحادها و ائتلاف هایی کنار هم ایستاده اند. ماجرا چیست؟
اولا در سنت ناسیونالیسم کرد در سراسر منطقه هر وقت اختلافی پیش آمده، فورا پای اسلحه به میان آمده و نهایتا طرف با نیروی مسلح برتر، دست بالا را داشته و طرف مقابل را به عقب رانده است. جنگهای احزاب حاکم در اقلیم کردستان را همه می دانند. حتی در جریان جدا شدن زحمتکشان عبدالله مهتدی از کومله ی سازمان کردستان حزب کمونیست ایران، توطئه ی حمله به اردوگاه کومله هر چند عملی نشد اما بعدا افشا گردید.
دوما اتحاد و ائتلاف جناح ها ی مختلف ناسیونالیست و قومی و مذهبی اساسا برای تزیین ویترینی برای مقبول شدن از جانب امریکا و دول مرتجع منطقه است. بارها دولت امریکا از جریانات کوردی خواسته است که متحد شوند تا زمانی که لازم شد بعنوان ابزار فشار بر جمهوری اسلامی مورد استفاده قرار گیرند. و در مقابل هم جایزه هایی دریافت کرده اند. جنگ نیابتی حدکا به نفع عربستان، اخیرا اتفاق افتاده و هنوز پایان نیافته است.
ما بارها در مورد مخاطرات جنگ و جدال ناسیونالیست ها و قوم پرستان کرد در رقابت با همدیگر، هشدار دادیم. خطری که در آینده ی تحولات ایران و کردستان به جنگ داخلی و ایجاد سناریوی سیاه بویژه از جانب قوم پرستانی چون جریان مهتدی و مذهبیون سنی چون خه بات، می انجامد.
کارگران و زحمتکشان کردستان باید آگاهانه و با چشم باز به زدو بند و ائتلاف و اتحادها و بویژه مخاطرات آتی سیاستهای ناسیونالیسم و قوم پرستی و سنی گری نگاه کنند. مردم کردستان باید بدانند که نه اختلاف و جنگ مسلحانه ای این مرتجعین با هم و نه ائتلاف و اتحادهایشان سر سوزنی با منفعت کارگران و زحمتکشان کردستان ربطی ندارد.
کردستان ایران برخلاف سنت ارتجاعی ناسیونالیسم کرد در منطقه، صاحب یک سنت کارگری، آزادیخواهی و برابری طلبانه است. کمونیسم در کردستان سنتی آشنا و محبوب در میان کارگران و بخش آگاه جامعه و زنان برابری طلب است.
مردم کردستان باید صریح و قاطعانه اعلام کنند که راهشان از راه ناسیونالیسم کرد جدا است. کارگران کردستان بخشی از کل طبقه کارگر ایران و سرنوشت تحولات آتی کردستان به سرنوشت جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی در سراسر ایران بستگی دارد. مردم کردستان ایران نمی خواهند تجربه ی اقلیم کردستان با جنگ و جدال احزاب ناسیونالیست آن بر سر تقسیم قدرت و ثروت و خیانتهایشان به مردم و نوکریشان برای دول مرتجع منطقه مثل جمهوری اسلامی و ترکیه و عربستان و در راس همه امریکا ، در کردستان ایران تکرار شود.
جامعه ی آزاد و مرفه و برابر در کردستان، با طرد و منزوی کردن ناسیونالیسم ، قوم پرستی و سنی گری ...، در دل مبارزه با قدرت حاکم جمهوری اسلامی امکانپذیر است. و تنها نیروی ضامن این آینده، کمونیسم بعنوان ابزار مبارزه کارگران و زحمتکشان برای ساختن جامعه ی آزادی و برابر است!
دفتر کردستان حزب حکمتیست(خط رسمی)
۱۱ خرداد -۹۸ اول ژوئن ۲۰۱۹