اعتراضات مردم آزادیخواه ایران علیه فقر، بیکاری، فساد مالی، تبعیض و بی حقوقی و برای رفاه و آزادی، با گسترش بیشتری در جریان است. اعتصاب و اعتراض علیه فقر و استبداد و برای رفاه و آزادی، کارخانه، مدرسه، دانشگاه، ادارات و بالاخره شهرها را به تصرف خود در آورده است. اعتراضات کارگران بخشهای مختلف تولیدی از عسلویه، بلبرینگ سازی تبریز، راه آهن، کارگران بازنشسته فولاد و ذوب آهن در خوزستان و اصفهان، به عدم پرداخت حقوق های خود، تا تجمعات کارگری در اعتراض به فساد سیستماتیک اداری، نا امنی شغلی، گرانی و تورم کمر شکن و بیکاری، زندگی زیر خط فقر، همه و همه نوک کوه جنبش عظیمی است برای رفاه، سعادت، زندگی انسانی، آزادی و برابری، که جمهوری اسلامی را به جنگ میطلبد.
تحصن سه روزه معلمان در بیش از صد شهر و روستا در سراسر ایران، با خواسته های مشترک بار دیگر قدرت متحد و سازمان یافته این بخش از جامعه را، در مقابل چشم همگان قرار داد. معلمان در هزاران مرکز آموزشی برای آزادی معلمان دربند، برای بهبود کیفیت آموزش، علیه پولی کردن مدارس، برای رفاه و بهبود وضعیت معیشت خود و برای آزادی فعالیت تشکلهای صنفی خود، دست به تحصن زدند.
خواسته هایی چون "دستمزد عادلانه حق مسلم ماست"، "خط فقر هفت میلیون؛ دریافتی ها دو میلیون"، "از هفت تپه تا تهران کارگران در زندان"، "نان کار آزادی؛ حق مسلم ماست"، "درود بر کارگر؛ مرگ بر ستمگر" و "دولت خیانت می کند مجلس حمایت می کند"، که کارگران شرکت واحد در تجمع امروز خود اعلام کردند، فریاد مشترک معلم و پرستار، کارمند شهرداری و دانشجو با کارگر هفت تپه، فولاد، هپکو، عسلویه، پتروشیمی، خودروسازی و......است. این پیوند، این تسلسل و بهم پیوستگی بخش های مختلف جنبش محرومان با طبقه کارگر، مهمترین دستاورد یک ساله اخیر جنبش کارگری و جنبش برای رفاه و آزادی در ایران است.
آزادی معلم، دانشجو و کارگر زندانی، بیمه مکفی برای همگان، آزادی فعالیت تشکلهای صنفی و ..... خواست مشترک اکثریت محروم علیه تبعیض و شکاف عمیق طبقاتی، علیه استبداد و در یک کلام علیه وضع موجود است. این جنبش محرومان است که علیه وضع موجود و برای آینده ای مرفه، آزاد و سعادتمند، با محوریت طبقه کارگر، به میدان آمده است.
این جنبش باید نیروی خود را متشکل تر، متحدتر و همبسته تر کند. باید اعتراض و مبارزه در کارخانه را به اعتراض و مبارزه در محل زندگی وصل کرد. باید با راه اندازی سازمانهای توده ای وسیع، در هر شکل و در هر جغرافیایی، اعتراض کارگر و معلم و دانشجوی معترض، را از هفت تپه و فولاد تا دور افتاده ترین کارگاه و کارخانه، از سنندج، از اهواز تا اصفهان، از تهران تا همدان، این جنبش را متشکل و متحد کرد.
باید جنبش محرومان را در مجامع عمومی و شوراهای مردمی محلات، کارخانه، دانشگاه و .... سازمان داد و پیشروی آن را تضمین کرد. باید اعتصاب و اعتراض امروز را با نیروی متحد، قدرتمند و سازمان یافته خود، به سکوی پیشرویهای بیشتر و جدال اصلی و سرنوشت ساز با حاکمیت کرد. قدرت این جنبش در اتحاد و تشکل آن است. برای پیشروی امروز و پیروزی فردا باید در سازمانهای توده ای خود متحد و متشکل شد.
حزب حکمتیست (خط رسمی) همه فعالین، رهبران کارگری و بویژه کمونیستها را به دخالت فعال در سازمان دادن این مجامع عمومی و شوراها، در متحد و متشکل کردن بخش هرچه وسیعتری از مردم در شوراهای مردمی فرامیخواند. باید این نیروی عظیم و رادیکال را از پراکندگی بیرون آورد. باید آنرا برای جدال امروز و مهمتر از آن برای پیروزی در جدال فردا بر سر آینده جامعه آماده، متحد و متشکل کرد.
حزب کمونیست کارگری حکمتیست (خط رسمی)
۱۳ اسفند ۱۳۹۷- ۴ مارس ۲۰۱۹