به: پلنوم ۳۵ کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری عراق

حدود سه ده است که انواع نیروهای قومی و مذهبی همراه با میلیشای مسلح و آدمکش آنها، با تحمیل یک انشقاق عمیق در میان طبقه کارگر عراق و مردم ستمدیده و هم سرنوشت به نام شیعه، سنی، عرب، کرد، ترکمن و...، سیه روزی کامل و استیصال و بی حقوقی را به مردم زحمتکش عراق تحمیل کرده اند. امروز مردم استثمار شده و محروم در ابعاد میلیونی علیه فقر و بی حقوقی و حاکمیت دستجات مرتجع قومی و مذهبی دست به شورش زده اند. مردم محروم جامعه پا پیش گذاشته و به حاکمین مرتجع، به حکومت قومی و مذهبی، به فقر و سیه روزی، نه گفته و خواهان پایان دادن به این حاکمیت و تامین یک زندگی انسانی و مرفه و آزاد هستند.
بی تردید این اتفاق در کشور عراق، در خاورمیانه قومی و مذهبی شده، واقعه ای مهم در سطح منطقه است. تردیدی نیست که مردم حق دارند!، شورش و عصیان مردم ناراضی، علیه حاکمیت مستبد، فاصد و مرتجع حاکم قابل دفاع است. مردم حق دارند علیه بی حقوقی و فقر و ناامنی جامعه دست به اعتراض بزنند، دفاتر و مقرات جریانات مرتجع و حاکم را بسوزانند و با چنگ و دندان و هر امکاناتی که دارند، نفرت و انزجار خود را بانگ بزنند و صدای حق طلبی خود را به گوش جهانیان برسانند.
رفقای عزیز!
بدون تردید پیروزی طبقه کارگر و مردم آزادیخواه در عراق، رهایی از استثمار و بردگی، خلاصی از حاکمیت سیاه باندها و نیروهای قومی و مذهبی، دستیابی به رفاه، امنیت، آزادی و برابری، بدون رهبری کمونیستها ممکن نیست. بدون حضور گسترده و فعال حزب کمونیستی طبقه کارگر، اعتراضات توده ای و رادیکال طبقه کارگر و اقشار محروم، مبارزه زنان و مردن آزادیخواه میتواند سرکوب یا دستمایه معامله و دست بدست کردن قدرت میان نیروهای ارتجاعی شود. انقلاب ۵۷ در ایران، به خون کشیدن آن توسط بورژوازی به قدرت رسیده، نمونه بارز چنین تجربه ای است.
اوضاع پرتلاطم امروز و گسترش سریع جنبش توده ای برای به زیر کشیدن حاکمیت در عراق، وظایف سنگین و تاریخ سازی را در مقابل حزب کمونیست کارگری عراق و بویژه کمیته مرکزی حزب قرار میدهد.
امروز ایران و عراق دو کشور همجوار هم در مرکز این تحولات قرار دارند. اعتراضات اخیر در عراق علیه حاکمین بر عراق و همزمان علیه حضور و دخالتگری ایران در این کشور هم بوده است. جنبش ما در ایران و عراق و کردستان عراق یک بار دیگر در بوته آزمایش قرار میگیرد، باید نقش جدی و تاریخساز خود را ایفا کنیم. این امکان موجود است و همین خود به اندازه کافی شعف انگیز است. اما فرصت زیادی نداریم، تحولات سریع میگذرند و جامعه منتظر ما نخواهد شد. اگر جنبش ما و احزابش نقشی واقعی روی زمین سفت ایفا کنند، اگر دخالتگری عملی و سازمانیافته ما در همه ابعاد در این دوره تامین شود، اگر بتوانیم طبقه کارگر را با کمونیسم و احزابش از تند پیچهای متحول این دوره و در دل مبارزات موجود هوشیارانه، مسئولانه و با جدیدت، سالم عبور دهیم، قطعا نه تنها در این دو کشور، بلکه در کل جهان یک بار دیگر شانس و امکان پیروی کمونیسم و پایان بربریت را رقم خواهیم زد. این امکان و این شرایط وظایف سنگینی را بر دوش جنبش ما و احزابش و پلنوم کمیته مرکزی قرار خواهد داد.
حزب حکمتیست (خط رسمی) در این میدان همراه شما است و دست تلاشگر شما رفقا را صمیمانه میفشارد و برای پلنوم کمیته مرکزی در پیشبرد وظایف سنگین این دوره تاریخی آرزوی موفقیت دارد.
آذر مدرسی
دبیر کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری- حکمتیست (خط رسمی)

۲۸ اکتبر ۲۰۱۹