سال ٢٠٠٣ هفته اى که تولد منصور حکمت (٤ ژوئن - ١٤ خرداد) در آن قرار ميگيرد هفته منصور حکمت اعلام شد. اين هفته قرار است هفته بزرگداشت دست آوردهاى زندگى کوتاه اما بسيار پربار منصور حکمت باشد. منصور حکمت را بايد معرفى کرد، منصور حکمت را بايد خواند، منصور حکمت را بايد فهميد و منصور حکمت را بايد شناخت و شناساند همانطور که با مارکس رفتار ميکنيم. روشن است که اين کارى نيست که در يک هفته قابل انجام باشد. براى ما، کسانى که خود را متعلق به سنت تئوريک، سياسى و اجتماعى او ميدانيم تعلق به اين سنت چيزى جز تلاش دائم براى تغيير دنيا براى آزادى و برابرى قطعى بشريت، يا آنطور که او گفت، براى بازگرداندن اختيار به انسان نيست. اين يک تلاش و يک جدال دائم است و شناساندن منصور حکمت بخش لايتجزاى اين تلاش است. اما هفته منصور حکمت اين امکان را بوجود مى آورد که يک فعاليت متمرکز براى معرفى منصور .حکمت را دامن بزنيم.
هفته منصور حکمت تنها جلسات بزرگداشت نيست. هفته منصور حکمت يک آکسيون سياسى، به معناى متعارف آن هم نيست. هفته اى است که طى آن مجموعه اى وسيع از فعاليت و ابتکار براى شناساندن منصور حکمت و ارج نهادن به دست آوردهاى زندگى او در همه عرصه ها را شامل ميشود. هفته .منصور حکمت در سالروز تولد او تلاشى است براى بحرکت در آودن جامعه در ابعاد کلان براى بزرگداشت زندگى اين انسان ترين متفکر عصر ما.
اگر جمهورى اسلامى نبود هفته منصور حکمت، هفته سمينارهاى تئوريک، هفته جلسات سياسى، نمايشگاههاى کتاب، هفته انواع مختلف فعاليت هاى فکرى و فرهنگى در ابعاد جامعه ايران بود. فعاليت هائى که نه تنها جايگاه منصور حکمت را در تفکر معاصر باز ميکرد و امکان ميداد تا در ابعاد وسيع انسانهاى ديگر بتوانند اين رگه فکرى را بشناسند و به آن بپيوندد بلکه هفته متمرکزى از فعاليت فکرى، هنرى و فرهنگى حول مسائل جديد و قديم جامعه را بوجود مى آورد. امکانى را فراهم مى آورد که مارکسيست هاى ما بتوانند حول اين خط و سنت فکرى به مسائل جديدى که در مقابل آنهاست به پردازند. جمهورى اسلامى امروز اين کار را ناممکن کرده است. اما جمهورى اسلامى به همت انقلاب مردم ايران و به يمن نقشى که تا هم اکنون منصور حکمت در سياسى ايران و در دادن هويت انسانى به اين انقلاب داشته است رفتنى است. در همان حال فلسفه ما، فلسفه مارکس، کمونيسم و منصور حکمت، تن ندادن به دنياى موجود زير هر توجيهى بوده است. هفته منصور حکمت هفته اى است که بيش از هر موقعيت ديگرى بايد رنگ اين عدم تمکين به وضع موجود را منعکس کند. وجود جمهورى اسلامى در ايران دست ما را بسته است اما بلند پروازى ما و ابتکار مابجاى خود باقى است و با اتکا به همين بلند پروازى و ابتکار بايد از امروز سنت هفته .منصور حکمت را پايه ريزى کنيم.
هفته منصور حکمت تنها متعلق به حزب کمونيست کارگرى ايران نيست . و محدود به ايران هم نيست. منصور حکمت متعلق به جنبش کمونيسم کارگرى و از آن وسيعتر متعلق به انسانيت آزاديخواه و برابرى طلب است. هفته منصور حکمت متعلق به هر انسان، هر جريان، هر سازمان و هر نهادى است که خود را در .آرمان منصور حکمت، در دنياى بهتر او، شريک ميداند.
هيچ چيز مانع از آن نيست که در اين هفته در ايران و در خارج کشور اعضا و دوستداران حزب و دوستداران منصور حکمت، هر نهاد، سازمان و جريانى هر کسى که خود را متعلق به سنت او ميدانند و دست آوردهاى او را ارج مينهد به اين حرکت بپيوندد. کارى را در دستور خود بگذارند. ميشود جلسات يا سمينارهاى ويژه گرفت، ميشود اعضاى حزب هر جا که هستند در ايران يا در خارج، در خانه هاى حزب يا اجتماعات ممکن ديگر در ايران يکى از نوشته هاى او را به بحث بگذارند. حتى اگر يک نفر هم هستيد ميشود عده اى ديگر را جمع کنيد منصور حکمت را معرفى کنيد، نوشته اى از او را به بحث بگذاريد. ميشود در رابطه با انتشار آثار او کمک ويژه اى کرد، ميشود ميز کتاب هاى ويژه گذاشت، ميشود به انتشار نوشته هاى او کمک کرد، ميشود جزوه کتاب يا نوشته اى از او را بازتکثير کرد و به دست ديگران رساند. ميشود در مورد ايده هاى او در مورد مسئله پناهندگان، در مورد رهائى زنان، در مورد انسان، در مورد کودک، در مورد سياست، فلسفه، اقتصاد، در مورد سوسياليسم، در مورد هر چيز ديگرى را معرفى کرد، خواند و به بحث گذاشت و کسان ديگرى را به او جلب کرد. ميشود در سطح بين المللى او را معرفى کرد. ميشود پوستر او را پخش کرد، ميشود نوارهاى او را تکثير و توزيع کرد. ميشود هزار کار کرد. هر برنامه اى که داريد، هر کارى که ميکنيد را به اطلاع ما برسانيد. مهم اين است که ما اين هفته را .هفته منصور حکمت کنيم. دنيا بايد او را بشناسد. بايد از امروز سنت اين هفته را بگذاريم.
کورش مدرسى