خامنه‌ای روز اول فروردین، در یک سخنرانی در مشهد، سال اتی را «سال مهار تورم و رشد در تولید» خواند؛ وی ضمن کلی‌گویی‌های فراوان درباره «تغییر و تحول»، با حماقت کم‌نظیری به بحران اقتصادی حاکمیت اعتراف کرد و گفت: «به نظر من در سال۱۴۰۲ هم مساله‌ اصلی ما مساله‌ اقتصاد است. یعنی ما مشکل کم نداریم، مشکلات گوناگونی داریم، در زمینه‌ فرهنگی، در زمینه‌سیاسی، لکن مساله‌ اصلی و محوری در این سال هم مساله‌ اقتصاد است».

عدم پرداخت صورت حساب های برق، گاز و آب، اعتصاب کارگران بنادر، کارکنان پست، کارخانه ها و راه آهن «تابستان نارضایتی» را در انگلستان طولانی تر کرده و این درحالی است که کشور در بحران اقتصادی و سیاسی دست و پا می زند. خانم الیزابت تراس، نخست وزیر که تنها ۴۴ روز عهده دار این سمت بود، استعفای خود را اعلام کرد.

پذیرش پناهندگان در «غرب» هرگز عاری از تناقض نبوده ، اما تهاجم روسیه به اوکراین و فرار حدود ۵ میلیون تن از این کشور این تناقض ها را آشکارتر و در همه جا یک نظام گزینش پناهنده بر مبنای تعلق قومی و مذهبی ایجاد کرده استط

بمناسبت نخستین سالگرد به قدرت رسانیدن دوباره باند تروریستی طالبان در افغانستان توسط دولت آمریکا، صدها نفر از زنان این کشور دیروز شنبه ۲۲ مرداد تظاهراتی وسیع در شهر کابل علیه این باند جنایتکار برگزار کردند. "ما زنان بیداریم، از تبعیض بیزاریم"، "می‌مانیم، می‌سازیم، طالبان رفتنی است"، "کار، نان، آزادی" و "عدالت، عدالت، خسته‌ایم از جهالت" از جمله شعارهای زنان در این تظاهرات بود. زنان معترض گفته‌اند که حاکمیت طالبان بر افغانستان مردود و باطل است و در ادامه اعتراض به "بی‌عدالتی، جنایت و اسارت علیه زنان" از سوی طالبان در یکسال گذشته تاکنون به خیابان آمده‌اند.

سلمان رشدی، نویسنده كتاب آیات شیطانی كه از جانب خمینی فتوای قتلش صادر شده بود، روز جمعه ۱۲ اوت در یك مراسم كتابخوانی در "انستیتوی شاتوكوا" در نیویورك مورد حمله یك مرد قرار گرفت و با ضربات چاقو بشدت زخمی شد. طبق اخبار خبرگزاری ها "اندرو ویلی"، سخنگوی سلمان رشدی نیز در این ماجرا زخمی شد. حمله به رشدی توسط مردی ۲۴ ساله به اسم "هادی مطر" ، اهل فیرویو در ایالت نیوجرسی صورت گرفت كه در حال حاضر در بازداشت است.

نزدیک به نیم قرن جدال ارتجاع جمهوری اسلامی با زنان و آزادی زن، کابوسی است که در تارو پود نظام از بالا تا پایین طنیده است. جنبش آزادی زن یک رکن ایدئولوژی نظام را به لرزه در آورده است. فشار و خطر جنبش برابری زن و مرد به حدی است که خامنه ای خدای دهه ی شصت "خدای کشتار جمعی" را به کمک طلبیده است. با علم به این که خدایان دهه ی شصت از خمینی تا لاجوردی ها و  خلخالی هایش مرده اند. بعلاوه این جلادان تاریخ، نمی فهمند که نه جمهوری اسلامی، نظام سالهای دهه شصت است و نه توده های طبقه کارگر و زحمتکشان و زنان امروز ، مردمان آن دوران هستند.

بی‌ثباتی سیاسی در عراق به اوج خود رسیده است. ده ماه از آخرین مناسک انتخاباتی در این کشور می‌گذرد و هنوز هیچ بند و بستی در پارلمان و در بالای حاکمیت نتوانسته است که به ایجاد یک نیمچه دولت ختم شود؛ هر کاری می‌کنند، به هر حربه‌ای که متوسل می‌شوند، هر انتقاد و عقب‌نشینی و «اصلاحی» که به خرج می‌دهند به کت مردم جان به‌لب رسیده عراق نمی‌رود.

جنبش توده‌ای برای سرنگونی جمهوری اسلامی بیست‌وسه ساله شد. در هژده تیر ۷۸ و روزهای متعاقب آن مردم ایران در بالغ بر ۱۸ شهر علیه دودهه حاکمیت منحوس جمهوری اسلامی، شش روز تمام، قهرمانانه بپاخاستند. این مقطع به «شش روزی که جامعه ایران را لرزاند» لقب گرفت و در روانشناسی توده‌های وسیع مردم در برخورد به نظام حاکم در ایران تاثیرات عمیقی تا به امروز برجا گذاشته است.

مدتی پیش پخش پیام رضا پهلوی به "مردم" ، هرچند در تعداد معدودی از میدیای فارسی زبان، اما  با هلهله طرفداران وی روبرو شد و ظاهرا جان تازه ای در کالبد نیمه جان جنبش "بازگشت به گذشته" دمید. اما نه در بوق و کرنا کردن این پیام توسط اپوزیسیون پرو غرب و میدیای رسمی و غیر رسمی آنان و نه موج همبستگی و پیوستن "سازمانهای" دست ساز و پروژه های قبلی آقای پهلوی با این پیام، هنوز چیزی در مورد سیاست راست پرو غرب در ایران نمیگوید. پیام آقای پهلوی هرچند با روكش پوپولیستی هنوز تمام واقعیت در مورد موقعیت امروز این جنبش و راه های برون رفت آن از معضل قدرتگیری چپ در جامعه نمیگوید.

دومین روز اعتصاب قدرتمند سه روزه‌ی كارگران مترو و راه آهن در بریتانیا گذشت. بالغ بر چهل‌هزار كارگر مترو و خط راه آهن به‌همراه طرفداران و پشتیبانان آنها در اعتصاب بر سر خواست افزایش دستمزدها و خدمات اجتماعی به تناسب تورم هستند. كل هیٸت حاكمه، دولت و احزاب پارلمانی در انگلستان در ركاب میدیای فاسد رسمی و دست‌راستی، خود را باخته‌اند و علیه این اعتصاب و رهبران آن كركری می‌خوانند. شایان ذكر است كه در یك همه‌پرسی وسیع در بریتانیا، ۷۳ درصد مردم اعلام كرده‌اند كه این اعتصاب مجاز و روا است.

کشورهای اروپایی که با بی صبری در انتظار کنار گذاشتن مواد سوختی روسیه برای ایجاد خفقان در اقتصاد آن هستند، راه حل هایی جایگزین درنظر گرفته اند. اکنون آنها دارند بهای عدم آمادگی خود را می پردازند. بالارفتن قیمت ها، کند شدن اقتصاد و فرمانبری دیپلوماتیک بخشی از این بها است. ایالات متحده از این امر خشنود است...

۲۴ فوریه ۲۰۲۲ ، بی شک در تقویم قرن حاضر همچون تاریخ چرخشی بزرگ در زندگی بین المللی ثبت خواهد شد. روسیه، با زیر پاگذاشتن قوانین بین المللی با حمله به اوکراین به یورش خزنده ایالت متحده به حوزه امنیتی اش پاسخ داد. با این عمل کرملین همچنین، انحصار ایالات متحده در زیر پا گذاشتن قوانین بین المللی را شکست.

شبح کمبود سوخت موجب هراس اروپا شده است. از زمان اشغال اوکراین، تحریم های غرب علیه روسیه موجب افزایش شدید قیمت گاز و نفت شده و نبردی جهانی برای دسترسی به سوخت برانگیخته است. کشورهای اروپایی فریب خورده های این درگیری هستند. آنها که در گذشته نتوانسته اند برای گذار به سوی استفاده از منابع تجدید پذیر نیرو برنامه ریزی کنند، امروز شتاب زده می کوشند با تبعیت از واشنگتن (مقاله «جنگ سوخت را چه کسی می برد؟» را بخوانید)، از وابستگی به نفت و گاز روسیه خلاص شوند زیرا سوخت بدل به یک موضوع حاکمیتی شده است. چنان که نمونه اورانیوم نشان می دهد، نفت و گاز هم برای تولیدکننده و هم برای مصرف کننده الزام متقابل ایجاد می کند و به غول های انحصارگر تولیدکننده سلاحی ژئوپولیتیک می دهد که جهان آن را در جریان شوک نفتی سال ۱۹۷۳ تجربه کرد و قدرت های خودکفا را در موضع برتر قرار داد.

به خلاف اکثر کشورهای غربی، در رأس آنها ایالات متحده، کشورهای «جنوب» نسبت به درگیری مسلحانه مسکو با کی یف موضعی محتاط درپیش گرفته اند. رفتار کشورهای سلطنتی و امیرنشین خلیج [فارس]، که متحد واشنگتن نیز هستند، نمونه این خودداری از پیروی از غرب است. آنها درعین حال هم از اشغال اوکراین و هم از تحریم ها علیه روسیه انتقاد می کنند. به این ترتیب دنیایی چند قطبی سربرمی آورد که به رغم اختلاف های ایدیولوژیک، در آن منافع حکومت ها است که حرف اول را می زند.

به مناسبت گردهم آئی دوحه (۲۶ تا ۲۷ مارس ۲۰۲۲)، با هلن لکنر، متخصص در یمن ملاقات کردیم. وضعیت این کشور جنگ زده از سال ۲۰۱۵ تا کنون دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است . نظر او را درباره این تغییرات جویا شدیم.سپس گفتگو را در هفته های بعد ادامه دادیم و سخنان او را در مقاله زیر جمع آوری کردیم.

پیام طبقه كارگر در اول مه روز جهانی کارگر این است كه قدرت باید در دست کارگرها باشد. پیامی که اعلام میکند طبقه کارگر زیر پرچم بورژوازی نمی رود و خود بعنوان یک نیروی مستقل به صحنه می آید. می گوید طبقه کارگر، توده های عظیم محروم را به اتحاد زیر پرچم منفعت و خواست مشترکی که امروز تامین فوری معیشت و رفاه و آزادی است فرا میخواند.

اروپا در برابر گزینۀ دشوار استقلال: آن «جهت یاب راهبردی»، که ۲۷ کشور اروپایی در ۲۱ ماه مارس به آن مجهز شدند، هدفهای امنیتی و ابزار رسیدن به آنها را تعیین می کند. اما «استقلال اروپا»، که نزد امانوئل مکرون عزیز داشته می شود، بدون نفی ارجحیتهای آن، چونان مکمل ناتو است. تصویری تماشایی : آدینه ۱۰ مارس ۲۰۲۲ در دالان نبردهای کاخ ورسای (Batailles du château de Versailles)، رئیس شورایِ اروپا (شارل میشل بلژیکی)، رئیس جمهوری فرانسه (امانوئل مکرون) و رئیس کمیسیون اروپا (اورسلاون دِرلِین Ursula von der Leyen آلمانی) به رسانه ها خبر تصمیم هایی را می دهند که سران حکومتی ۲۷ کشور در بارۀ جنگ اُکراین گرفته اند.

حمله‌ی روسیه به اوکراین ریشه‌های عمیقی دارد که درک بحران کنونی بدون اطلاع از آن‌ها ممکن نیست. اگرچه آغاز جنگ و حمله به یک کشور دیگر (تقریباً) به هر دلیلی اشتباه و توجیه‌ناپذیر است، اما پاسخ این سؤال که «بحران اوکراین تقصیر کیست؟» شاید شما را غافلگیر کند. برای یافتن پاسخ این سؤال مهم، یکی از سخنرانی‌های مهم «جان مرشایمر» (یا «میرشایمر») محقق آمریکایی و استاد علوم سیاسی و روابط بین‌الملل در دانشگاه شیکاگو را خدمت مخاطبان محترم ارائه می‌کنیم. این سخنرانی اگرچه در سال ۲۰۱۵ ایراد شده است، اما به شکل حیرت‌انگیزی به درک اتفاقات امروز اوکراین کمک می‌کند.

شصت هزار سرباز اوكراینی در جنوب و شرق اوكراین به محاصره‌ی نیروهای روسیه درآمده‌اند. دید روسیه اینست كه این نیروها به زودی با كمبود آب و مهمات مواجه می‌شوند و ظاهراً این كم‌هزینه‌ترین گزینه برای تسلیم این نیروها بدون كشتار و خونریزی است. بقیه‌ی ارتش اوكراین در مناطقی پراكنده‌اند كه به جز حملات پراكنده‌ی گاه و بی‌گاه به اهدافی كه چندان مهم و استراتژیك نیستند، ناتوان از انجام هر كاری و در محاصره قرار گرفته‌اند.

ماههاست که معلمان ایران خیابان را به محل اعتراض و آموزش خود تبدیل نموده اند. معلمان با اعتراضات گسترده، منظم و هماهنگ با مطالبات مشخص و معین با فراخوان شورای هماهنگی نشان داده اند که به عنوان بخشی از الیه پیشرو طبقه کارگر قادرند فراتر از شرح وظایف دیکته شده به وظایف انسانی، تاریخی و طبقاتی خود عمل نمایند و از حقوق خود دفاع نموده و حتی جامعه را تحت تأثیر قرار دهند و ظرفیت بالایی از تشکل یابی را نشان دادند.

طبق اخباری كه در روزنامه‌های جمهوری اسلامی منتشر شده است، تعیین حداقل دستمزد سال آتی تصویب شد. اعلام كرده‌اند كه «حداقل دریافتی ماهانه کارگران با دو فرزند به ۶ میلیون و ۷۲۵ هزار و ۷۰۰ و حداقل دریافتی ماهانه کارگران با یک فرزند به ۶ میلیون و ۳۰۷ هزار و ۷۲۵ تومان رسید. دستمزد کارگران در مقایسه با سال ۱۴۰۰ نسبت به سال ۱۳۹۹، به گونه ای است که حداقل دستمزد ماهانه از یک میلیون و ۸۳۵ به ۲ میلیون و ۶۵۵ هزار تومان و حداقل دستمزد روزانه ۶۱ هزار به ۸۸ هزار تومان رسید.»

جنگ و استاندارد دوگانه

حمله وحشیانه روسیه به اوکراین تا این لحظه سرنوشت میلیون ها مردم آواره را نامعلوم کرده است. در مقابل این حمله، مردم از سراسر جهان سنگر گرفته و آنرا محکوم می کنند. مردم در روسیه در صف اول این ایستادگی قرار گرفته اند. این مردم همانهایی اند که در مقطع حمله امریکا به عراق ایستادند و وحشیگری آن در کشتار صدها هزار نفری مردم را محکوم کردند. اینها اخبار جبهه مردم است. اما دنیای غرب به رهبری امریکا که در تمام تاریخ دهه های قبل سازمانده جنگ و حمله و بمباران و کشتار و آوارگی بوده اند، امروز به مخالفان جنگ تبدیل شده اند! چه خبر است که ناتو و امریکا برای اولین بار در عمرشان در مقابل جنگ سنگر گرفته اند؟

 تهاجم دولت روسیه به اوکراین، باعث آوارگی جمع کثیری از مردم بی گناه اوکراین شده، هر چند قبلتر نیز بنا به سیاستهای دولت دست راستی و   افراطی دولت  اوکراین در مناطق شرق این کشور آوارگی شمار زیادی از مردم بازهم بی گناه،  این مناطق را نیز به دنبال داشت. 

در ادامه‌ی انتشار سلسله یادداشت‌ها و مقالاتی که به دنبال تجاوز نظامی پوتین به اوکراین منتشر کردیم، گفت‌وگوی حاضر با نوام چامسکی را می‌خوانیم. چامسکی حمله‌ی نظامی روسیه به اوکراین را حمله‌ای بی‌دلیل و ناموجه می‌داند که در تاریخ به‌عنوان یکی از جنایات جنگی بزرگ قرن بیست‌ویکم ثبت خواهد شد. ملاحظه‌های سیاسی، مانند آنچه که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه به آن اشاره کرد، را نمی‌توان به‌عنوان استدلالی در توجیه تهاجم علیه یک کشور مستقل استفاده کرد.

جنگ اوکراین و موضع‌گیری‌های کابینه دولت اسراٸیل درباره آن، تبدیل به یک بحث چالش‌برانگیز در عرصه داخلی این دولت شده است. درحالی‌که نخست‌وزیر و وزیر خارجه این دولت ابتدا با مواضعشان به دنبال اجتناب از برانگیختن خشم هر دو طرف بودند به‌مرور مواضع خود را به نفع اوکراین تغییر دادند.