راجر واترز، خواننده، آهنگساز و عضو اسبق گروه اسطوره‌ای پینک فلوید در روزهای ۳ و ۴ مه کنسرت‌هایی را در استادیوم آکور آرنا پاریس اجرا کرد. وی در این کنسرت‌ها به بیان نقطه نظرات سیاسی‌اش پرداخت. دیدگاه‌های او بویژه در حمایت از فلسطینیان واکنش برانگیز شده و بسیار وی را به یهودی ستیزی متهم کردند. پیشتر نیز مقامات فرانکفورت آلمان برای لغو کنسرت وی با این ادعا که او «یکی از شناخته‌شده‌ترین افراد ضد یهود در جهان» است، تلاش کرده بودند.
پولی سمسون، ترانه‌سرا، روزنامه‌نگار، نویسنده و همسر دیوید گیلمور، خواننده، گیتاریست، آهنگساز و دیگر ستاره اسبق گروه پینک فلوید در همین رابطه در توئیتی آقای واترز را به یهودی ستیزی محکوم کرد و نوشت: «راجر واترز، متاسفانه تو عمیقا یهودی ستیز هستی. همچنین یک مدافع پوتین، دروغگو، دزد، ریاکار، مالیات‌گریز، متقلب، زن‌ستیز، حسود و خودبزرگ‌بین هستی. این کارهای بی‌معنی را متوقف کن.»
اما وکلای آقای واترز موضوع برگزاری کنسرت در فرانکفورت را به دادگاه بردند و در روز ۲۵ آوریل موفق شدند به نفع این ستاره موسیقی راک حکم بگیرند. در نتیجه او قرار است در روز ۲۸ مه در این شهر کنسرت اجرا کند.
راجر واترز در آغاز کنسرت پاریس خود گفت: «من محکوم به ضدیهودی بودن نشدم. من هیچ‌گاه ضد یهود نبودم و قرار است ۲۸ مه در فرانکفورت کنسرت اجرا کنم.»
آقای واترز سپس با لحنی تند افزود: «سر جایتان بشینید. نمایش اکنون آغاز می‌شود. اگر پینک‌فلوید را دوست دارید اما نمی‌خواهید اجازه دهید من درگیر سیاست شوم، گورتان را گم کنید و به بار بروید.»
کنسرت با آهنگ Comfortably Numb اثر دیوید گیلمور از آلبوم دیوار آغاز می‌شود. هم‌زمان با این آهنگ روی نمایشگرهای عظیم صحنه کنسرت ویدیویی از یک ویرانشهر نمادین و مدرن به تصویر در می‌آید. کمی بعد‌تر آهنگ The Powers that Be از K.A.O.S دومین آلبوم انفرادی راجر واترز نواخته می‌شود و همراه آن تصاویری از سرکوب اعتراضات اخیر ایران به نمایش در می‌آید. این تصاویر به نمایش اسامی با عنوان «قربانیان بی‌عدالتی» ختم می‌شود. این اسامی ازمهسا امینی آنه فرانک گرفته و شیرین ابوعاقله تمام نمایشگر را اشغال کرده و در پایینشان مکان، جرم و مجازات نقش بسته است. به عنوان مثال برای آنه فرانک، دختر نوجوان یهودی که به دست نیروهای نظامی آلمان نازی کشته شد، مکان: برگن-بلسن آلمان، جرم: یهودی بودن و مجازات: مرگ ذکر شده. همچنین برای مهسا امینی، مکان: تهران، جرم: زن بودن و مجازات: مرگ عنوان شده است.
در متن این ترانه می‌آید: «قدرت‌ها تهدید و حیله را می‌پسندند. قدرت‌ها ترس و نفرت را دوست دارند. آن‌ها مرگ و شکوه را می‌ستایند. قدرت‌ها عاشق داستان‌های خوب هستند. تو بهتر است فرار کنی. فرار کن و به خانه برو.»
پس از این آهنگ تصاویر رئیس جمهورهای آمریکا از رونالد ریگان به بعد روی صفحه نمایش ظاهر می‌شود. تصاویر آن‌ها با فیلتری قرمز به نمایش درآمده و روی تصویرشان عبارت «جنایتکار جنگی» حک شده است.
پس از این آهنگ راجر واترز به مردم می‌گوید: «خیلی خوشحالم که پس از مدت‌ها به پاریس آمده‌ام. عاشق مناظره با کسانی هستم که لزوما با من هم عقیده نیستند، این خیلی فرانسوی است. اقلا از اواخر قرن هجدهم.»
الیویه نوک، روزنامه نگار روزنامه فیگارو که به این کنسرت رفته است می‌نویسد: «راجر واترز خیلی حرف می‌زند. زیادی حرف می‌زند. مثل عمویی می‌ماند که بعد از صرف ناهار در جمع خانواده می‌خواهد دیدگاه‌هایش که گاهی حتی شرم‌آورند را به گوش همه برساند. البته که محتوای کلامش از نظر شکل صلح ایده‌آلش یا آزادی و برابری معمولا عادلانه می‌نماید. اما بیانش بیش از حد حماسی و خشن است.»