آیا دولت "کرد" خائن به منافع مردم است؟

محمد فتاحی

----------------------

این یادداشت پاسخ کوتاهی به اتهامات ناروا و بی جا و غیرواقعی نسبت به ناسیونالیسم کرد است.

تبلیغات تاریخی و همیشگی ناسیونالیسم کرد مبنی بر دفاع شان از کسب قدرت برای کرد را باید با عمل و کردارشان سنجید. از این زاویه کدام ناسیونالیست کرد به وعده هایش عمل نکرده است؟.برنامه هیچ ناسیونالیست فهیمی ایجاد یک جامعه برابر و مرفه و دارای آزادی بی قیدوشرط سیاسی نبوده و نیست. تاریخا هم زمان هایی که از سرناچاری ادعاهایی کرده اند، به محض رسیدن به قدرت مسیر خویش را اصلاح کرده اند.  امروزه، آنها روز روشن در مقابل چشم و گوش میلیون ها مردم میگویند که هدف شان رساندن کرد به قدرت، ایجاد دولت یا قدرت کردی و تبدیل زبان کردی به زبان رسمی جامعه است. گفته اند و هزاران بار تکرار کرده اند که دفاع از "فرهنگ کردی" هم یک اولویت ناموسی شان است. حالا کسی جلو بیاید و ثابت کند که حاکمان امروز کردستان عراق نه کرد، که فارس و عرب و عجم اند. چنین چرندیات فرضی ای در تمام کردستان دو نفر شاهد پشت خود دارد؟ کسی بیاید ثابت کند که اینها مدافع راستین فرهنگ کردی نیستند. مگر فرهنگ مورد استفاده اینها در برخورد به انسان و بزرگ و کوچک و زن و مرد یک فرهنگ ناب کردی نیست؟

افشاگری علیه حاکمان کردستان عراق که در بیش از سه دهه هنوز مشکل آب و برق را حل نکرده اند هم گلایه ای بجا نیست. اینها به شهادت تمام شهروندان از روز اول حاکمیت شان هم قول تامین رفاه و آسایش و خدمات معمول شهری را به کسی نداده اند. به اینها انتقاد میشود که زیر سایه حاکمیت شان زن کماکان بی حقوق است و لیست زنان کشته شده منتشر میشود که این احزاب برایش کاری نکرده اند. از این زاویه این احزاب و این دولت و این مجلس واقعا بی گناه اند. مگر حاکمیت کرد قرار است متضمن رفع ستم بر زن باشد؟ در این صورت مسئله دفاع از فرهنگ و سنن و آداب و رسوم اصیل کردی چه میشود؟ بیائید کلاه مان را قاضی و خود حکم دهیم؛ مگر فرهنگ و به اصطلاح کولتور کردی مدافع برابری زن و مرد است؟ مگر در کولتور و آداب و رسوم آبا و اجدادی کرد نگفته اند که زن زن است و مرد مرد؟ معنی این حکم تاریخی فرهنگ کردی واقعا نیازی به توضیح دارد؟ مگر فرهنگ اصیل کردی مدافع برابری حقوق کودک به عنوان انسان، با بزرگسالان است؟ اگر چنین است بزرگ بزرگ است و کوچک کوچک چه معنی میدهد؟

در مقابل دولت مسعود بارزانی و طالبانی افشاگری میشود که در سایه قدرت اینها ثروتمندان و میلیونرهای پرشماری رشد کرده اند. لعنت به منکر این ادعا ولی چرا حاکمان مقصرند؟ مگر بارزانی و طالبانی جایی گفته اند که اجازه نمیدهند ثروتمندان خون بقیه را در شیشه کنند؟ جایی گفته اند که در مقابل رشد سریع فاصله طبقاتی سنگری می بندند؟ اتفاقا اینها به خودشان هم می بالند که در دوران قدرت شان سرمایه داران کرد خیلی چاق و چله تر شده اند.

میگویند اینها دزدکی ترور میکنند، حقوق مردم را  نمیدهند، معترضین را سرکوب میکنند و...

در پاسخ این ادعاها شخصا چیزی نشنیده ام ولی هر کسی میتواند فرض بگیرد که حاکمان برای چنین سوالات و انتقاداتی پاسخ دارند. میتوانند بگویند که ترور مخالفین ابداع ما نیست و همه دولت های پیرامون ما عین همین کار را میکنند. مگر در ایران ترور نمی کنند؟ مگر در ترکیه نمی کنند؟ مگر آنجاها هم جواب اعتراض مردم گلوله و باتوم و اردنگی نیست؟

توقع از ناسیونالیست های کورد از زاویه تامین رفاه و آسایش و عدالت اجتماعی پوچ است، همانطوریکه توقع از دولت ایران و ترکیه و آن دیگری برای تامین عدالت و زندگی، توقعاتی بیجاست. بارزانی و طالبانی و هر ناسیونالیست دیگری وظیفه شان تنها و تنها تامین حاکمیت کردی است و با نشستن آنها در قدرت به عنوان کرد، این مطالبه عملی شده است.

قضیه حقوق هایی که پرداخت نمیکنند و مسئله رفاه و عدالت و ...چه میشود؟

کسی که دم از رفاه و آسایش و عدالت و آزادی بی قید و شرط سیاسی میزند، باید زحمت بکشد، آن طوق بندگی ملی گرایی و قوم پرستی از گردن باز کند. آنگاه نه به عنوان کرد و فارس و عجم و عرب و شیعه و سنی و مسیحی و آن دیگری، که به عنوان انسان مدعی حقوق تا به آخر خود باشد. نمی شود مدام در شیپور کردی دمید و مدعی رفاه و آسایش و عدالت هم بود.

تا زمانی که خطاب به کارگران و مردم زحمتکش در کردستان به جای تاکید بر منافع طبقاتی و هم سرنوشتی با هم طبقه های خود و با همسایه و دوست و همکار و رفیق و فک و فامیل طبقاتی خود، مدام هویت ملی و قومی را برجسته می کنند، بردگی تنها سرنوشت حک شده بر پیشانی کارگران و مردم است.

 

اذر ماه ۹۵- دسامبر ۲۰۱٦