اتفاقی که نباید بسادگی از کنار آن گذشت!
دیروز چهارشنبه ۱۱تیرماه ۱۳۹۹، در شبکه های خبری و رسانه های اجتماعی اخبار مربوط به هجوم مأموران انتظامی با باتوم و شوک الکتریکی به پرستارانی که برای پیگیری مطالباتشان مقابل دادگستری مشهد تجمع کرده بودند، بار دیگر افکار عمومی را بهت زده کرد!
این اتفاق از 4 منظر قابل تأمل ست:
1-نارضایتی و مطالبات عمومی پرستاران کشور
2-شرایط پرستاران و کادر درمانی در شرایط کرونائی.
3- وضعیت هشدار دهنده و فوق قرمز شهر مشهد
4 - انتخاب محل تجمع
سالهاست که پرستاران و کادر درمانی جهت پیگیری مطالبات خود مخصوصا تبعیضات شغلی، کمبودهای معیشتی و حذف مزایای مرتبط، فریادشان بلند است.
جامعه ، تلاش هایشان را که بارها برای رساندن صدای خود به مسئولین سازمان داده اند، شنیده و جانبداری کرده است.
در شرایط بحرانی ناشی از گسترش و عروج مجدد بیماری همه گیر ویروس کرونا که حجم عظیم و سنگینی از فشارهای جسمی و روحی را به کارکنان سیستم درمانی وارد میکند، دولت و حکومت بجای قدردانی و تامین بالاترین امکانات مادی و رفاهی به آنان، چرا پرستاران باید تنگناهای شدید و مطالبات معیشتی داشته باشند؟؟!!
در شهر مشهد که وضعیت هشدار دهنده و نگران کننده ای اعلام شده، منطقاً باید ضمن اعمال وسیعترین محدودیتهای مراقبتی و بسیج امکانات بهداشتی و درمانی برای مردم ، طبیعتاً رویکرد ویژه ای به کادر درمانی، بعنوان سرمایه و ظرفیت و امکان اصلی در حفظ سلامت مردم اعمال شده و موجبات تقویت و افزایش راندمان آنان از طریق رضایتمندی شان فراهم گردد.
نکته باورنکردنی این حادثه علاوه بر سه ویژه گی فوق، محل تجمع پرستاران است، این مدافعان سلامت در بحرانی ترین شرایط هشدار دهنده یک شهر، دادخواهی خود را به دادگستری بردند اما با بیدادگری سرکوب شدند!
وقتی حکومت، با پرستارانی که در شرایط ذکر شده، بشکلی مسالمت آمیز در کنار «عمارت عدل و داد»! با طرح مطالبات قانونی شان چنین رفتاری کنند، دیگر چه حد و مرزی برای هر اقدامی در مقابل مطالبات مردمی باقی میماند؟!
رفتار سرکوبگرانه دیروز با تجمع پرستاران مرز وقاحت را پشت سرگذاشته و بشدت محکوم است.
جامعه و افکارعمومی نمیتواند نسبت به شرایط مدافعان سلامت و رفتار توهین آمیز با آنان بیتفاوت باشد.
شورای بازنشستگان
12 تیرماه 99