نامه ای از فرانسه به کارگران هفت تپه؛ نامه شماره دو اسدبیگی‌های فاسد همه جا هستند!

توجه داشته باشید که شیلی محل تولد و اولین جایی از جهان بود که آنجا خصوصی‌سازی به اجرا گذاشته شد. کارگران در آنجا هم بر علیه خصوصی‌سازی مبارزه می‌کنند. و برای آن قربانی هم می‌دهند. بخصوص در دوران دیکتاتوری، رهبران کارگران اعتراضی در شیلی به راحتی ناپدید و کشته میشدند.
در کشور شیلی، منابع طبیعی کشور مثل مس و مهم‌ترین کالاها و خدمات منابع آب و آب‌رسانی، بخش مهمی از زمین‌ها، در دستهای کامل شرکت‌های خصوصی است. «فقر و نابرابری» چنان افزایش پیدا کرده که خانوارهایی زیر «خط فقر شدید» امروزه به ۲۶ درصد رسیده است. نرخ بیکاری به ۳۳ درصد افزایش یافته، این در حالی است که نرخ دستمزد واقعی ۴۰ درصد کاهش یافته است.
امروزه ۹۰ درصد امتیاز استفاده از آب در سراسر کشور در اختیار بخش خصوصی است که صادر میشود... بیشتر زمین‌های قابل کشت در دست ۱ درصد از زمین‌داران بزرگ قرار دارد... اغلب آنها تنها کارفرمایان مثل همین اسدبیگی‌های در این کشور هستند، اکنون بازارهای کار در دست این جانوران است و تامین مالی مدرسه‌ها و پروژه‌های زیرساختی در دست آنهاست که از این راه به مردم فشار می‌آورند. در شیلی ذخایر مس مانند ایران سرشار است، اما از آن همه ثروت طبقه کارگر زیر چرخ دنده‌های رشد اقتصادی به نفع سرمایه داران له شده است. ثروت به دست آمده بیش از پیش به جیب اربابان قدرت و صاحبان معادن میرود. از تمامی امکانات تولید ثروت، که ثمره آن باید به همه مردم شیلی برسد، در دستان اقلیت خاصی مثل اسدبیگی ها قرار دارد.
اعتراضات مردم شیلی پس از افزایش ۴ سنت بر قیمت بلیط مترو شروع شد و این اعتراضات در زمان کوتاهی گسترش یافت و فریاد خفه شدهٔ مردم طی چند سال گذشته به ناگهان منفجر شد.
حالا، رئیس جمهور شیلی هم مزوّرانه میگوید؛ صدای مردم را شنیده و شیلی دیگر مانند گذشته نخواهد بود.
اما تاکنون هیچ اقدام عملی انجام نگرفته است. دولتمردان، در همه جای دنیا فقط وعده‌های توخالی می‌دهند.
ما هم به وعده‌ها گوش نمی‌کنیم. در شیلی علیه خصوصی‌سازی اعتراض عمومی است، در فرانسه هم اعتراض است و در هفت تپه هم علیه خصوصی‌سازی اعتراض و اعتصاب!
پیام دریافتی- کانال مستقل کارگران هفت تپه